Friday, December 22, 2017

Մտքերի շարքից...

Մարդիկ տարբեր են, հա տարբեր են, բայց չեմ կարծում, որ այնքան տարբեր են, որ ոչ մեկ չկարողանա դիմացինին հասկանալ: Չեմ խոսում միայն դիմացինին հասկանալու մասին: Խոսում եմ էն մասին, որ նույն սխալը կարող են անել բոլորը, բայց յուրաքանչյուրը դիմացինին կարող է այդ սխալի համար անի ամեն ինչ: Բայց չէ որ ինքն էլ էր նույնը կրկնել: Ուղղակի չեմ սիրում այդպիսիններին: Ու եթե պետք է, որ սիրեմ, ուրեմն ինչ որ բան հաստատ խանգարելու է լիարժեք սիրելու համար:

Wednesday, December 6, 2017

Ձմռան մեկնարկը Դիլիջանից


Լուսանկարները՝ Անի Սարգսյանի




Տավուշ աշխարհ՝ հայտնի իր բնությամբ ու առատությամբ: Դիլիջան տանող ճանապարհ, լավ ընկերներ, հարազատ միաջավայր, բարձր տրամադրություն ու բազում նախագծային փուլեր, որոնք պատրաստվում էինք հերթով անցնել: Դե, կարծում եմ էլ ոչինչ պետք չէ երջանիկ լինելու համար։ Ճանապարհին հանդիպող ձյունը մեզ ձմեռային տրամադրություն ու շունչ էր հաղորդում։ Ժամանակը ինչպես միշտ թռավ առանց զգուշացնելու և մենք տեղ հասանք։ Չպատմեմ մեր հարմարավետ հյուրատան մասին և միանգամից ասեմ, որ Դիլիջանում մեր առաջին կանգառը եղավ Պարզ լճում։ Արևի շողերը լճի վրա էին, տաք եղանակ էր։ Լուսանկարչական տարբեր աշխատանքներ էին տարվում։ Ամեն մեկը լճի մոտ իրենն էր գտնում։ Երկրորդ օրն էլ ավելի սպասված էր, քանի որ գնալու էինք Գոշավանք, ռազմական վարժարան, որից հետո գնալու էինք տեսնելու Աղստև գետը։ Բարի ու ժպտերես Գոշեցիները վաճառում էին սիրուն, համով-հոտով ու գունավոր իրեր, բույսեր, զարդեր։ Վանքի բակում հանդիպեցինք մի խումբ զինվորների, ովքեր եկել էին պատարագ լսելու։ Միմյանց փոխանցելով մեր ունեցած գիտելիքները Գոշավանքի մասին, ունեցանք փոքրիկ քննարկում: Սրանից հետո արդեն այցելություն Դիլիջանի ռազմական վարժարան, որի մասին ավելի մանրամասն կառաջարկեմ կարդալ այստեղ: Հասանք Աղստև գետին։ Մաքրեցինք գետի ափը, մեր նախագիծը հասցնելով Դիլիջան ծանոթացրինք նաև տեղացիներին և նրանք ևս խոստացան լինել նախագծի տարածողը: Երկուշաբթի էր։ Առավոտյան նախաճաշից ու հյուրատունը հանձնելուց հետո պետք է թափառեինք Դիլիջանի փողոցներով։ Հին Դիլիջանով քայլելով գնացինք դեպի ամֆիթատրոն, կենտրոնում փոքր պարատուն կազմակերպեցինք՝ մեր ամենասիրած պարերով։ Դիլիջանը հետաքրքիր է նաև իր բնակիչներով, մի պապիկ կա, իր տունը կարծես նմանեցրել է թանգարանի։ Նա զբաղվում է փայտամշակմամբ։ Իր տան ու բակի ամեն մի աշխատանք իր իմաստն ու պատմությունն ունի։ Պապիկը մեզ մեծ սիրով ու հաճույքով ընդունեց իր տուն և ցույց տվեց ամեն բան։ Մեր ճամփորդական վերջին օրն էր Դիլիջանում և մենք պետք է այցելեինք «Այբ» դպրոց՝ երեխաների հետ պարելու և դպրոցով շրջելու։ Մինչև շրջայցի ավարտը երեխաները վերջացրին իրենց դասերն ու միացան մեզ: Մենք պարեցինք, ընկերացանք, ու ժամանակն էր վերադարձի։ Ճանապարհին մառախուղ էր, շուրջ կողմը սպիտակ, ամբողջը ձյուն էր։ Երևանում մռայլ էր, կրկին Դիլիջան էինք ուզում։






Sunday, December 3, 2017

Լուսանկարչության պատմություն

ֆիզիկոս Ժանբատիստա Դելլա Պորտան իր հյուրերին ցնծել էր: Երբ լույսը մտնում է անլուսանցիկ խցիկ կամ տուփ փոքրիկ անցքի միջով, դրսի պատկերը արտացոլվում է դիմացի պատի վրա։  Օբսկուր–խուցը ժամանակակից լուսանկարչական ապարատի նախատիպն է եղել: Դելլա Պորտայի ժամանակներում  օբսկուր–խուցը նոր բան չէր։  Իբն ալ–Խայսամը (10-րդ դարի, արաբ գիտնական է) վառ կերպով նկարագրեց օբսկուր–խցի աշխատելու սկզբունքը: 15–րդ դարի նկարիչ Լեոնարդո դա Վինչին այդ մասին գրել է իր հուշատետրերում։  Շատ փորձերից հետո, մեկ է լուսանկարներ տպելը երազանք մնաց մինչև 19–րդ դարը։
Օգտվել եմ՝ 
https://wol.jw.org/hy/wol/d/r44/lp-rea/102006208#h=8

1816թ-ին Ֆրանսիացի ֆիզիկոս Ժոզեֆ Նիսեֆոր Նիեպսը սկսեց փորձեր կատարել նկարներ տպելու համար:  Նա  հաջողության հասավ վիմագրության միջոցով՝ օգտագործելով գերզգայուն նյութ՝ ասֆալտային լաք։ Վերջապես Նիեպսը կարողացավ ֆիքսել պահը: Սենյակում՝  կար պատուհան, նա սենյակը փակեց լույսից և փոքր շրջանակ արեց պատուհանի վրա: Նա ամբողջ տեսարանը, որը բացվում էր փոքրիկ շրջանակից, հակադարձ պատկերվեց պատուհանի դիմացի պատի վրա:  Համարյա 200 տարի առաջ  նա օբսկուր–խցում տեղադրեց անագե ափսե, որը պատված էր ասֆալտային լաքով և թողեց, որ այն ութ ժամ լուսակայվի։  Այդպես 1826 թվականին  Նիեպսը իր փորձերի արդյունքում ստանում է մի լուսանկար, որը Փարիզի իր պատուհանից տեսարան է: Դա համարվում է աշխարհում առաջին լուսանկարը։, Նիեպսը 1829թ-ին սկսեց համագործակցել խոշոր ձեռնարկատեր Լուի Դագերի հետ իր ստեղծած մեթոդը կատարելագործելու համար: Քանի որ պղնձե ափսեները, ավելի լուսազգայուն էին, քան անագե ափսեները 1833-ին՝  Նիեպսի մահից հետո Դագերը հասավ կարևոր նվաճումների, նա օգտագործեց արծաթի յոդիդը, որ դրանով պատեր  պղնձե ափսեները:
1865-ին գիտնական Սետտոնի կողմից եղավ հաջորդ հայտնագործումը, նա հայտնագործեց ապակե օբյեկտիվը, որի շներհիվ նկարները ավելի որակով էին:




Օգտվել եմ
https://wol.jw.org/hy/wol/d/r44/lp-rea/102006208#h=8
http://lyunse.com/?p=21214
https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B4%D5%A1%D5%A3%D5%A5%D6%80%D5%B8%D5%BF%D5%AB%D5%BA%D5%AB%D5%A1
http://hanragitakblog.blogspot.am/2015/10/blog-post.html
Առաջին լուսանկարը
1826 թվականին  Նիեպսը իր փորձերի արդյունքում ստանում է մի լուսանկար, որը Փարիզի իր պատուհանից տեսարան է: Դա համարվում է աշխարհում առաջին լուսանկարը։,

Առաջին գունավոր լուսանկարը
Նկարը համարվում է առաջին գունավոր մնայուն լուսանկարը, որն արել է Ջեյմս Մաքսվելը իր դասախոսության ժամանակ 1861 թվականին
Առաջին գունավոր նկարը եղել է մաթեմատիկոս-ֆիզիկոս՝Ջեյմս Մաքսվելի կողմից:

տիեզերանավի Առաջին  լուսանկարը
Նասայի նկարողները նկարել են  առաջին տիեզերանավը

Առաջին նկարը, որտեղ կա մարդ
Դա նկարել է Դագերը 1838 թվականին: Փարիզի փողոցներից մեկի լուսանկարն է: Նկարահանումը տևել է 7-10 րոպե: Լուսանկարում առաջին անգամ մարդ է պատկերված:  Ինչ որ մեկը իր կոշիկները մաքրել է տալիս: Փողոցում էլի մարդիկ են եղել, բայց շարժվել են և նրանց փոխարեն սև բծեր են երևում:


Առաջին ինքնանկարը
Առաջին ինքնանկարը իրականցվել է 1839թ-ին՝ ամերիկացի Ռոբերթ Կորնելիուսի կողմից:

Առաջին բեմադրված նկարը:
Նկարել է Բայարդ Հիպոլիտը

Առաջին օդային լուսանկարը
Նկարել է Ջեյմս Վալաս Բլեք

Առաջին տեսախցիկը արտադրվել է 1925-ին, նրա մեջ օգտագործվում էր 35մմ երկարությամբ կինոժապավեն:  Տեսախցիկ արտադրողը  «Leica» ընկերությունն էր, էր «Leica»-ն երկար ժամանակ համարվում էր լավագույն տեսախցիկներ արտադրող ընկերությունը: Տեսախցիկը նկարում էր մեծ տեսարաններ և դրա պատճառով համարվեց դարի լավագույն հայտնագործությունը:
«Kodak»-ը մեզ հայտնի է բոլորիս:
Դա ստեղծվել է Լյումեր եղբայրների կողմից 1904 թվականին: Նրանց հատուկ ֆոտոժապավենների շնորհիվ ստեղծվում էին գունավոր լուսանկարներ: Ինչու է կոչվում «Kodak» , որովհետև եղբայրները տեսախցիկի նկարելու ձայնը նմանեցրել են «Kodak»  բառին և այդպես  ընկերության անվանումը եղել է «Kodak»:

Ամերիկացի գիտնական Էդվին Հերբերտ Լենդ-ի հիմնադրությամբ «Polaroid» ընկերությունը  հեղաշարժում տեղի ունեցավ:  Մինչ այդ նկարներ նկարելը ժամանակատարեր, իսկ «Polaroid» ընկերության շնորհիվ լուսանկար նկարելը վայրկյանական էր:

Այս հայտնագործումը կատարվեց 1963 թվականին, եւ այդ հայտնագործումից հետո բոլոր ընկերությունները սկսեցին աշխատել թվային տեսախցիկների ուղղությամբ, որը մենք այսօր օգտագործում ենք: Եւ այդպես առաջին թվային տեսախցիկը առաջացել է 1974 թվականին, նրա առաջին նկարը եղել է աստղային երկինքը, իսկ 1980 թվականից սկսվել է ակտիվ արտադրվել վիդեոկամերաները, որոնք մենք օգտագործում ենք գրեթե ամեն օր: Այսօր տեսախցիկների ամենահայտնի ընկերություներն են «Nikon»-ը եւ «Canon»-ը:






Wednesday, November 8, 2017

Վահան Տերյան. Ցնորք

Վահան Տերյան. Կույր լինելու ցանկություն

Իմաստուն թագուհին

Իմաստուն թագուհին


Վանի թագավոր Սարդուրի Երրորդը դահակալել է մեր թվարկությունից առաջ: Վանի մայրաքաղաք Տուշպայում ապրում էր Վանուհի անունով մի բամազավակ կին:  Վանուհին ուներ 18 զավակ: Որդիները բանակում էին, շատ քաջ տղաներ էին:

Sunday, November 5, 2017

Քիմիա

27.10
Գործնական աշխատանք 3
Անօրգանական շղթա



Փորձ մեկ
Մագնեզիում օքիսդի ստացումը, մագնեզիումն այրելով (հռավարություն):



Փորձ 2
Համոզվելու համար, որ հիմք է ստացվել օգտագործելու եբք հայտանյութ` ֆենոլֆտալին:
Փորձ երեք 3

Friday, October 27, 2017

Աշխարհը բնությունն է գեղեցկացնում...

Աշխարհը դուք չեք սիրունացնում:  Բնությունն է աշխարհը, դուք՝ մարդիկ մտածում եք, թե դուք եք աշխարհի գեղեցկությունն ու հետաքրքրությունը: Նայեք ձեր շուրջը, փորձեք նկատել ամեն մի մասնիկն աշախարհի, կզգաք որ բնությունն է սիրունացնում ամեն ինչ:

Wednesday, October 25, 2017

Շահանդուխտ


Իշխան Վարազ Տրդատը ուներ աղջիկ՝ անունը Շահանդուխտ: Նրա 
չքնաղ գեղեցկությունը բոլորին գերում էր: Նա հրաշք ծաղիկ էր բոլորի համար: Մի օր նրան  հարս խնդրեցին  Թորգոմյանները:

Thursday, October 19, 2017

Քիմիա

Թեստս ստուգված է

7 միավոր

Թեստ 10-րդ դասարանի

1-բ
2-1
3-3
4-4
5-3
6-4
7-3
8
9-3
10-3
11
Թթվածին- O
Կարգաթիվ- 8
Z=8
պարբերություն- Երկրորդ
ատոմի բաղադրություն -(8p, 8n,)8e
խմբի համարը- 6
Ենթախումբը- գլխավոր
արտաքին էներգիական մակարդակում էլեկտրոնների թիվը - 6, 2 
ը) Ոչ մետաղական
թ) H2O, CO2, CuSO4, CaCO3, O3, Na2SO, NaOH 

Wednesday, October 18, 2017

Հայոց հնագույն մայրաքաղաքը


Ժայռոտ ու բուսականությամբ հարուստ բլուր էր: Արամայիսը այդ բլրում շատ է եղել: Երբ դեռ իր հայրը ողջ էր: Իր հոր՝ Արամանյակի գործի բերումով նա հաճախ էր անցնում այդ կողմերով:  Նա այդտեղից զննում էր տեղանքը: Ու մտածում, թե որքան շինաքար կար և որ իսկական ամրոց կառուցելու տեղ է: Արամայակը իր մահից հետո երկիրը հանձնեց իր որդուն:  Մի քանի տղամրդկանց հետ նա հաղթահարում է սարալանջի թեքությունը: Բլուրը սրագագաթ չէ:  Ամենաբարձր ժայռը Արամայիսի ոտքի տակ է: Այդտեղից բացվում է հրաշք տեսարան:  Ինքը բլրի վրա ապարանք կկառուցի, Հայք երկրի մարդկանց կհավաքի շուրջը ու այնտեղից կիշխի իր ընդարձակ աշխարհը: Գետից կարելի է առուներ հանել, ափերին մրգատու այգիներ գցել, մարդկանց լավ կյանք ընձեռնել:  Արամայիսը հրամայեց, որ հաջորդ օրը սուրհանդակներ գնան Հայք երկրի տարբեր կողմերը և շինարարներ ու քարգործվարպետներ բերեն: և հաձորդ օրը սուրհանդակները իրենց գործը արեցին:  Շուտով բլրի շուրջը գեղեցիկ շինհրապարակի վերածվեց: Հարյուրավոր մարդիկ աշխատում էին այնտեղ: Նա միայն թողել էր Արամանյակ լեռան և Արագածոտնի հարուստ շեները և ընտանիքով բնակվում էր այդտեղ:  Վաղ առավոտյան նա դուրս էր գալիս իր վրանից և հետևում աշխատանքի ընթացքին և ինքն էլ բանվորների հետ քարեր գլորում, օգնում ու աշխատում էր: Նա ասում էր, որ իր անունը կրող քաղաքը պետք է նաև կրի իր ձեռքի դրոշմը:   Մի քանի տարի և քաղաքը կանգուն էր, ուներ հրաշալի կառույցներ, ապարանքներ, ուղիղ փողոցներ: Բլրի չորս կողմը ծաղկանոցներ ու բուրաստաններ դարձրին: Քաղաքը անվանվեց Արմավիր: Այդպես հիմնվեց հայող առաջին մայրաքաղաքը: Միայն այն ժամանակ, երբ տեսավ իր ամենաուժեղ մրցորդին՝ Արտաշատին:  Շատ դարեր հետո Արմավիր անունը փոխարինվեց Հոկտեմբերյանով:

Wednesday, October 4, 2017

Հողի բույրը

Երեք ջերմ ընկեր, երեք երաժիշտ, երեք տարագիր թողել էին իրենց հարենիքը: Նրանք ամեն օր երգում էին օտարների համար , որ մի կում գինի ու հաց վաստակ էին: Նրանց ավագը կույր ու ծեր մարդ է:

Friday, September 29, 2017

Լամպը վառվում է ամբողջ գիշեր

Ծովը մթնում էր, հեռվում նաև մայրեր մտնում արեգակը:Երկնքում անցնում էինք բազմագույն ամպերը:  Ես վայելում է այդ երեկոն: Նավակ վարձեցի, որ զբոսնեմ ծովով:
 Նավավարը շատ մռայլ մարդ էր, տարիքը չեմ կարող ասել, ո՝չ ծեր էր, ո՝չ էլ երիտասարդ: Շուտով մութն իջավ: Հեռվում մի լույս տեսա և   նավավարին զարմացած հարցրեցի, թե ինչ է դա:

Thursday, September 21, 2017

Մենք չենք փոխվում

Չեմ կարծում, որ միակ մարդն եմ ում ասել են, թե փոխվել ես:  Ու չեմ կարծում, թե փոխվել եմ: Ներկան դառնում  է անցյալ ու փոխում իր հետ ամեն բան, ես չեմ փոխվել, ինձ փոխել են:  Ես սիրում եմ պատմել ձեզ իմ մտքերի մասին, ես սիրում եմ կիսել ձեր հետ այն՝ ինչը ես զգում եմ: Ուզում եմ, որ մարդիկ հասկանան միմյանց: Թող հասկանան, որ մարդ չի կարող ամբողջովին լավը լինել: Մարդիկ անում են ու ունենում են սխալներ: Ոչ ոք անթերի չէ ու բոլորս էլ գիտենք, որ մարդ իր սխալների վրա է սովորում: Պետք չի, որ դուք փոխեք մարդուն ձեր համար և սարքեք  նրան միայն ձերը: Պետք չի փոխել մարդուն ու դատել իրեն իր գործած սխալի համար: Ես համոզված եմ, որ դուք էլ ունեք ու անում եք սխալներ, բայց ձեզ դուր չի գալիս, երբ մարդիկ փորձում են փոխել ձեզ: Մենք չենք փոխվում, մենք ուղղակի մեծանում ենք  սկսելով հասկանալ ավելին քան այն ժամանակ:  Ուղղակի փորձեք հասկանալ մարդուն, փորձեք չփոխել նրան: Ու հավատացեք, որ դուք չեք փոխվում, ուղղակի սկսում եք հասկանալ ավելին ու ամեն ինչին սկսում եք ուրիշ ձև վերաբերվել: Դուք չեք փոխվում: Դուք մնում եք ձեր նույն դիրքում՝ յուրովի ու յուրահատուկ:

Wednesday, June 28, 2017

Ջավախք աշխարհում...


 Ուր որ գնաս` հայկականոտ ես
Ջավախք էինք գնացել... Թեև Հայաստանից դուրս, Վրաստանում էինք, անցել էինք սահմանը, բայց ամենուր հայկական շունչ կար, և մենք մեզ ոչ միայն օտարի, այլև հյուրի դերում չէինք զգում մի տեսակ: Հայկական ոգով զգեստավորված գնացինք, նոր դրական լիցքեր ստացած վերադարձանք: Այնտեղ գտնվելու օրերին մեդիան ակտիվ հետևում էր մեր ամեն մի քայլին: Համացանցը լի էր մեր մասին պատմող նյութերով, տեսանյութերով, ոմանք էլ հետևում էին ուղիղ եթերով: Բայց որքան էլ գրեն ու գեղեցիկ շարադրեն, չեն կարող լիովին բացատրել երկու ժողովուրդների բարեկամության, փոխադարձ նվիրվածության ու սիրո այդ տեսակը: Տեսնել էր պետք միայն, թե ինչպես էին մեզ դիմավորում ամենուր, ուր գնում էինք: Ի՜նչ լավ է, որ մարդիկ այդպես էին մնացել. նրանց ոչինչ չէր խանգարում սիրելու հային, սիրելու Հայաստանը ու այն, ինչ հայկականոտ է... Դուք ուղղակի պետք է տեսնեիք մարդկանց դեմքերը ամեն մի գյուղում մեզ դիմավորելիս, ինչ լավն էի՜ն, լավը: Գանձա՜... Վահան Տերյա՜ն... Ամենասիրածս հատվածը մեր ճամփորդությունից: Երբ տեսնում ես, թե ինչպես են ապրել հին ժամանակներում, երբ կարդում ես Տերյան հենց իր տուն-թանգարանի դիմաց, ապրում ու լցվում ես Տերյանով, զգում ես իրեն քո մեջ... Ինչպես բոլոր գյուղական տներում, այստեղ ևս կար ախոռ, իսկ ախոռի կողքին թոնիրն էր, երևի ինչեր ասես չեն պատրաստել այդտեղ... Տերյանի սենյակում դրված էր նրա մահճակալը և մանկական օրօրոցը: Մի հատված Տերյանից. Դու կգաս ու կրկին հեքիաթով կդյութես, Լուսերես կըցրես մառախուղն իմ հոգու, Ոսկեշող հայացքով և քնքուշ խոսքերով, որ գիտես միայն դու։ Բնությունն ուրիշ էր, ճանապարհներից աչքներս չէինք կտրում, դաշտերը գույներով լի էին: Բարձրագահ Աբուլն ու Մըթին սարեր Մեջք մեջքի տըված կանգնել վեհափառ, Իրենց ուսերին, Ջավախքից էլ վեր՝ Բըռնած պահում են մի ուրիշ աշխարհ: Ջավախք աշխարհ էինք գնացել... Փարվանան ու Աբուլը տեսանք, բոլորս տեղավորվել, նստել ու նայում էինք հանդարտ լճին, որ շուրջ գեղեցիկ լեգենդը հյուսվեց: Շատ հանգիստ էր... Ծափահարում էինք Փարվանային ու կարծես դա իրեն ուղղված առաջին ծափերն էին: Լսում էր մեզ, խոսում մեզ հետ: Յուրաքանչյուրս մի քանի րոպե մտքերով էինք, հանգստանում էինք, վայելում կախարդական պահն այդ գեղեցիկ....















Wednesday, May 24, 2017

Փոխադրություն


Այս դեպքը եղել է իսլամական խալիֆ Օմարի ժամանակ: Նա պայքարում էր իր թշնամու դեմ մոտ 30 տարի: Վերջապես եկել էր բարենպաստ պահը: Թշնամին ընկավ ձիուց, Օմարը ծնկեց թշնամու վրա՝ նիզակը ձեռքին: Մի վայրկյան, և նիզակը կմխրճվեր թշնամու կուրծքը, և ամեն ինչ կավարտվեր: Բայց այդ պահին  թշնամին թքեց Օմարի դեմքին, և նիզակը օդի մեջ քարացավ:
Օմարը ձեռքով մաքրեց դեմքը, ոտքի կանգնեց և ասաց.
— Վաղը մենք ամեն ինչ նորից կսկսենք:
Թշնամին ապշահար էր:
— Ի՞նչ պատահեց,-հարցրեց նա,- Ես 30 տարի այսպիսի պահի եմ սպասել, հուսալով, որ մի օր նիզակս կուրծքդ կխրեմ, և ամեն ինչ կվերջանա: Իմ բախտն այդպես էլ չբերեց, բայց քոնը բերել է: Մի վայրկյանում դու կարող էիր ամեն ինչ վերջացնել: Ի՞նչ եղավ քեզ:
Օմարը պատախանեց.
— Մեր պատերազմը սովորական պատերազմ չի եղել: Ես երդվել էի, որ պայքարելու եմ առանց ներքին զայրույթի: 30 տարվա ընթացքում ես պայքարել եմ առանց բարկության: Իսկ հիմա մեջս կատաղություն բարձրացավ: Երբ դու դեմքիս թքեցիր, հանկարծ այս ամենը անանձնային դարձավ: Ես ցանկացա քեզ սպանել: Դա իմ Եսից եկող ցանկություն էր: Մինչև այս պահը, 30 տարիների ընթացքում, երբեք այդպիսի խնդիր չեմ ունեցել: Մեր պայքարի պատճառն այլ էր: Դու իմ թշնամին չես եղել. մեր կռիվը երբեք անձնային չի եղել: Ես չեմ ցանկացել  քեզ սպանել , ես ուզել եմ գործը հաղթական ավարտի հասցնել: Իսկ հիմա մի պահ ես մոռացա իմ խնդիրը. դու դարձար իմ թշնամին, և ես ցանկացա ոչնչացնել քեզ: Ահա թե ինչու ես չեմ կարող քեզ սպանել: Մի խոսքով, վաղվանից նորից սկսում ենք:
Բայց պատերազմն այդպես էլ չվերսկսվեց: Թշնամին այլևս նույնը չէր:
— Սովորեցրու ինձ: Դարձիր իմ ուսուցիչը և հնարավորություն տուր ինձ աշակերտելու քեզ: Ես էլ եմ ուզում կռվել առանց զայրույթի:
Իսկ գաղտնիքը սա է.  Պայքարեք՝ մի կողմ թողնելով ձեր Եսը: Եվ եթե դուք կարողանաք կռիվ տալ առանց ներքին կատաղության, ուրեմն դուք ամեն ինչ անանձնային կարող եք անել, քանի որ բախումը ամենաշատն է շոշափում մարդու Եսը: Եթե դուք դա անեք, դուք կդառնաք ամենակարող:
Բայց հիմա դուք չեք կարողանում մինչև անգամ անանձնական սիրով սիրել:

Tuesday, May 23, 2017

Քիմիա-Ջուր


Ուսումնասիրում ենք 5-րդ դասարանցիների բլոգները

Ընկերներով ուսումնասիրում ենք 5-րդ դասարանի սովորողների բլոգները: Կփորձեմ ձեզ ներկայացնել իմ կարծիքը տվյալ բլոգի մասին:

Առաջին բլոգը, որ ուսումնասիրեցի դա Միլենա Հարությունյանի բլոգներ:

Միլենա Հարությունյան

Բլոգ մտնելիս առաջինը  տեսնում ես պատին գրված <<Իմ կախարդական մոլորակը>> այդ միտքը ինձ շատ դուր եկավ: Բլոգը թարմացվում է ամեն օր կամ երկու օրը մեկ, երևում է Միլենան աշխատասեր է: Բլոգում կան նաև ընկերների և դասավանդողների բլոգները: Բլոգում կան բաժիններ, ինձ թվում է, Միլենան սիրում է կինո-ֆոտո, լրագրություն, որովհետև նա շատ նյութեր է տեղադրում այդ թեմաներով: Նրանք, կարծում եմ նրանք, որովհետև ընկերներով արված գործ է, ունեն տունտունիկ TV, որը առաջին թողարկումը եղել է Հունվարի 24-ին և չի շարունակվել: Կարծում եմ Միլենը լավ կամ գոնե միջին չափով տիրապետում է մեդահմտություններին:

Հրաչյա Կարապետյան

Առաջինը իր անուն ազգանունն է, դպրոցը, բայց բլոգի դիզայնի գույները խանգարում են տեսնել դրանք: Բլոգը թարմացվում է հինգ, երկու օրը մեկ: Բլոգում կան բաժիններ, ընկերներից մի քանիսի բլոգները, օրացույց:  Չկա արխիվ: Հրաչյան ճամբարներին լավ աշխատում է: Մասնակցում է առցանց ուսուցմանը: Կցանկանայի, որ իր մտքերը շատ գրեր: Պատրաստել է մաթեմատիկայի ֆլեշմոբ, հետաքրքիր խնդիրներով (ես էլ փորձեցի լուծել):  Այս տարի շատ լավ աշխատել է: Նա քչից-շատից տիրապետում է մեդիահմտություններին:


Էդիկ Հարությունյան

Բլոգը դիզայնը շատ գեղեցիկ է: Սկզբում գրված է իր անուն ազգանունը, դպրոցը: Կան ընկերներից մի քանիսի բլոգները: Չկան դասավանդողների բլոգները: Կա օրացույց, բաժիններ: Բլոգը վերջին անգամ թարմացվել է Մայիսի 14-ին: Դրանից առաջ բլոգը թարմացվում էր 2-3 օրը մեկ: Սիրում է շախմատ խաղալ: Չկա արխիվ: Նյութը բաժնի վերնագրի հետ չի համապատասխանում: Պատրաստած հոլովակներ, տեսանյութեր չկան: Ինձ թվում է այդքան էլ լավ չի տիրապետում մեդիահմտություններին:

Սաթինե Տեր-Պետրոսյան

Բլոգը դիազյնը գեղեցիկ է, բայց այդ դեպքում պետք է անուն ազգանունը և դպրոցը գրվեր ուրիշ գույնով, որովհետև չի երևում:  Բաժիններ համարյա չկան, չկա արծիվ, ընկերների-դասավանդողների բլոգներ, օրացույց: Բլոգը թարմացվում է 2-4 օրը մեկ, կամ օրը մի քնաի անգամ: Շատ հավանեցի Սաթինեի <<Ես համակարգիչ եմ>>  ստեղծագործությունը, շատ հավես էր պատմում ու շատ եմ ուզում, որ դուք էլ կարդաք ու փորձեք գրել, ինչ որ դեպք պատմեք ձեզ պատկերացնելով ինչ որ մի բան: Բլոգը այդքան էլ լավ վիճակում չէ:

Աստղիկ Խաչատրյան

Չկա դպրոցի անունը, ընկերների-դասավանդողների բլոգները, արխիվ, օրացույց: Բլոգը թարմացվում է 2-3 օրը մեկ: Ինձ թվում է Աստղիկը հայոց լեզու շատ է սիրում: Բլոգը թերի է: Մեդիահմտություններին տիրապետում է, կուզեի, որ տեսանյութեր կամ հոլովակներ շատ պատրաստ են:

Ռաֆայել Հովհաննիսյան


Բլոգի դիզայնը ընտիր է, բոլոր գույները գեղեցիկ են իրար հետ: Գրված է դպրոցի անունը: Կա արծիվ, օրացույց, բաժիններ: Բլոգը  ուշ-ուշ է թարմացվում: Չկա ընկերների-դասավանդողների բլոգները: Կցանկանայի իմանալ նրանց մտքերը, Ռաֆայելը քիչ է գրում, քիչ է խոսում իր մտքերի մասին: Մեդիահմտություններին տիրապետում է լավ:


Մարիաննա Մանուկյան 

Բլոգը գեղեցիկ է: Առաջին կադրում իր անուն ազգանունն ու դպրոցն է: Բլոգը ունի արխիվ, օրացույց, բաժիններ: Բլոգը թարմացվում է ամեն օր, կամ 2 օրը մեկ: Չկա ընկերների-դասավանդողների բլոգները: Մարիաննան անկեղծացել է և  <<ԻՆՉՈՎ ԵՆ ՄԱՐԴԻԿ ԻՐԱՐ ՆՄԱՆ>> հարցին պատասխանել է.
- Իմ կարծիքով  բոլոր մարդիկ էլ խաղաղություն են սիրում:
  Մարիաննան ամռանը, օտար լեզուներից վարժություններ է անում: Շարադրություններ չկան: Տիրապետում է մեդիահմտություններին:

Sunday, May 7, 2017

Հեռախոս

Ես հեռախոս էի: Նա նվեր էր ստացել ինձ իր ծնողների կողմից՝ ծննդյան օրը: Միգուցե ամենալավը չէի, բայց ես Նրան բավարարում էի: Նա ինձ շատ էր գցում, բայց ինձ պաշտպանում էր իմ պատյանը:  Ես իմ մեջ պահում էի Նրա գաղտնիքները, նկարներն ու նամակները: Դրա համար ես ունեի գաղտնաբառ, որը գիտեին Նա և իր ընկերուհիները:  Ինձ գալիս էին շատ զանգեր և հաճախ այդ զանգերը դառնում էին վեճեր: Ես զգում էի, որ վիճում էին, և ձևացնում էի իբրև թե մարտկոցս բավական չէր զանգեր կատարելու համար: Ես տարբեր մարդկանց ուղարկում էի նամակներ և երբ դանդաղ էի աշխատում, Նա բարկանում էր, անջատում ինձ, մենակ թողնում սենյակում ու գնում: Այդ ժամանակ ես ինձ մենակ էի զգում, մտածում էի, որ ինձնից լավերը կան, և ինձ օգտագործելու ժամանակը սպառվել էր: Ես նեղվում էի այդ մտքից, մեջս ամեն ինչ խառվնում էր: Կային օրեր, որ ինձ գրկում էր ու ասում, որ գոհ է ինձնից, շնորհակալ է, որ ունի ինձ, որ այսքան բան եմ անում իր համար: Ես կատարում էի նրա բոլոր քմահաճույքները, ծայրաստիճան լարում էի ուժերս, որ կարողնամ միաժամանակ կատարել նրա բոլոր հրամանները՝ երգել, հաղորդագրություն ուղարկել, զանգել ու նկարել: Այն օրը ես լսեցի ծնողների խոսակցությունը Նրա ծննդյան նախօրեին: Ծնողները պատրաստվում էին նվեր անել և ինձ փոխել ավելի լավ հեռախոսով: Ես ամբողջ գիշեր մտածում էի, թե արդյոք ես լավն էի նրա համար, և մի՞թե հեշտ կլինի ինձնից ազատվելը: Ինձ պատկերացնում էի վաճառքի հանված, և երբ Նա կփոխվեր մեկ ուրիշով, և ինչպիսի՞ն կլիներ այդ մեկը, ինձ կգնահատե՞ր: Ծննդյան օրն էր. Նրա հետ մտա հյուրասենյակ, կանգնած էին ծնողները, բռնել էին փուչկներ, և մայրիկի ձեռքին կար տուփ: Նա <<նոր հեռախո՜ս>> գոչելով վազեց, վերցրեց տուփը, բացեց, և աչքերը փայլեցին: Նա երկար ժամանակ ծիծաղելով խոսում էր ծնողների հետ, թե ինչպես է ինձնից բաժանվելու: Ես տխրել էի, բայց չէ՞ որ այն մեկը լավն էր ինձնից: Հիշում էի այն օրը, երբ ես առաջին անգամ իմ տուփից դուրս եկա. իր ծննդյան օրն էր, ու ես ինքս տխրեցի այն մյուսին, այն հեռախոսին, որին նա ուներ ինձնից առաջ, որից նա շատ դժվար բաժանվեց, երբ որ արդեն ուներ ինձ: Երեկոյան դեռ Նրա ձեռքում էի, բարձր մտածում էր.
    -Ամենալավ նվերն էր, բայց ինչպե՞ս քեզ թողնեմ,-մտահոգ էր,- Ես քեզ չեմ մոռանա...
Եվ նոր հեռախոսով նկարեց ինձ, ինչպես և արել էր իմ այցելության օրը: Ես իմ մեջ կրում էի այն հին հեռախոսի նկարը, իսկ նորը արդեն ուներ իմ նկարը:

Wednesday, May 3, 2017

Առակ (Փոխադրություն)


Լյուսի տատիս շատ հեքիաթներ գիտեր, մեկն էլ մի հյուսնի մասին էր, ով ապրել է հարյուր տարի  առաջ: ՄԻ օր տուն գնալու ճանապարհին հյուսնի ընկերներից մեկը տեսնում է նրան և ասում.
 -Ինչ է եղել ընկեր, ինչու է դեմքդ թթված:
 -Եթե իմ տեղը լինեիր դու էլ կտխրեիր: Թագավորն ինձնից պահանջել է տասնմեկ հազար, տասնմեկ հարյուր և տասնմեկ գրվանքա փայտի սղոցուք, ժամկետը՝մինչև վաղը առավոտ և եթե չբերեմ, գլխիցս կզրկվեմ:
Ընկերը հյուսնին գրկում է և ասում.
-Լավ, ընկեր, հուսահատվելը անհեթեթություն է, արի գնանք, ուտենք, խմենք և մոռանաք այդ թագավորի մասին էլ, սղոցուքների մասին էլ:
Ընկերն ու հյուսնը գնում են հյուսնի տուն: Տանը կինն ու երեխաներն էին, նրանք նստած լացում էին: հյուսն ասաց.
  -Մի՛ վշտացեք, եկեք գնանք, ուտենք, խմենք և մոռանաք ամեն ինչի մասին:
Նրանք նստեցին, ուտում-խմում էին, երգում ու պարում էին, երբ կինը ասաց.
 -Վաղը գլխիցդ զրկվելու ես, իսկ մենք այստեղ նստած ուտում-խմում ենք: Ախ, հույս չկա:
-Իզուր մի՛ տանջվիր,-ասաց հյուսնը,- ամեն ինչ իզուր է:
 Երբ արևը արդեն դուրս էր գալիս, տան դուռը կամաց թակեցին թագավորի ծառաները:
-Գնում եմ մեռնելու:
Եվ բացեց դուռը:
 -Հյուսն, թագավորը մահացել է, նրա համար դագաղ սարգիր:


ԻՄ կարծիքով՝

Հոսահատվել պետք չէ, միշտ պետք է հույս ունենալ, լավը մտածել: Հուսահատվելը անհեթեթ բան է, ուղղակի հավատ ու հույս ունեցեք:

Saturday, April 22, 2017

Հանդիպում գինեգործի հետ

Մեր առաջին երկու դասաժամը տեխնոլոգիա էր, որի ընթացքում աղջիկներով մաքրել ենք բակը, իսկ տղաները աշխատել են իրենց նախագծով՝ «կանաչող ճանապարհ»։Դրանից հետո էլ սկսվեց մեր ուսումնական ճամփորդությունները... Կոմիտասի թանգարան ինստիտուտ՝ շատ տպավորիչ կառույցով, ներսով, չինարի ծառով... Հետո հարակից այգում ազգագրական պարերի կատարում- տարածումով... ու րոպե-րոպե հասնում ենք Գեղարվեստի հարթակ, հանդիպման. «Տրինիտի Կանյոն այգիներ»- ի տնօրեն, գինեգործ Հովակիմ Սաղաթելյանին ենք հանդիպում։ Շատ հետաքրքիր մարդ, հավես զրուցակից։ Պատմեց գինու դարաշրջանից՝ 6100, իմացանք, որ ամենահնագույն գինու պահոցները գտել են Հայաստանի տարածքում, որ մարդիկ դրան պաշտանմունքով են վերաբերվել, որպես սուրբ խմիչք։ Շատ հետաքրքիր հարցեր հնչեցին, օրինակ՝ գինու օգտակար հատկություններից մինչև այսօրվա խաղողագործ գյուղացիների անորակ մթերքը, որն այդքան մեծ աղմուկ է դառնում, երբ չեն կարողանում վաճառել։ Շատ հավեսով զրույց էր բռնվել։ Պարոն Սաղաթելյանը առաջարկեց, որ նախագիծը, որ սկսել ենք, անցնի նաև իրենց այգիների այցելությամբ, բերքահավաքով, գինու ճզմելու ծեսով, համտեսով... Չեք պատկերացնի, թե որքան կուզեինք մասնակցել դրան։ Մեր խումբը, ընկեր Գոհարի հետ պատրաստ է անցնելու այդ դարերի մշակույթով՝ գինեգործության ուսումնասիրություններով:
Շնորհակալ ենք։

Wednesday, April 19, 2017

Բարև զինվոր...

Բարև զինվոր, գիտեմ,  որ լավ եք,  էլ չեմ հարցնում, բայց չգիտեմ ինչ ասեմ, որ հավասար լինի ձեր գործին...  Նայում եմ ձեր բոլորի նկարները և ամեն անգամ նայելիս սիրահարվում եմ, սիրահարվում եմ ձեր գործին, հպարտանում ձեզնով ու ձեր ժպիտներով, երբ տեսնում եմ, որ այս ճանապարհը ժպիտով  եք անցնում, առանց վախի: Հրաշք է ձեր նման զինվոր ունենալը, ով ամեն վարկյան էլ կանգուն է ու պատրաստ է կռվի: Մեզ մոտ ամեն ինչ լավ է՝ սովորում ենք: Բոլորը խառնեն, իրենց գործերով: Մենք էլ դպրոցում մեր գործերով: Լուրեր նայում ենք, հետարքրվում ենք, թե ինչ է կատարվում այդտեղ: Ձեր մասին հոդվածներն էլ կարդում ենք ու մահացածների համար էլ տխրում ու չենք մոռանում: Ամեն գիշեր էլ աղոթում ենք, աղոթում ենք ձեր համար, Արցախի ու բոլոր զինվորների համար: Բարև Զինվոր
Ես գիտեմ ու վստահ եմ, որ ես հաստատ չէի կարողանա անեմ այն ինչ անում եք դուք
Դուք հայ եք, հայ ուժեղ զինվորներ եք 
Իսկ մենք... Մենք ուղղակի էն մարդիկ ենք ում համար դուք այդտեղ եք, թե ամռանը՝ արևի տակ, և թե ձմռանը՝ ցուրտ եղանակի ժամանակ։ Դուք մեկ Է կանգնած եք տարբեր ծանր զենքերով, այն զենքերով, որով դուք սպանում եք մեր բոլորի 
թշնամուն։

Զինվորները որոնք էլ չկան՝ նրանք անմահեն, մեր սրտում են,
 մենք միշտ հիշում ենք...  ես ամեեն գիշեր աղոթում եմ ձեր համար, ուզում եմ խաղաղ ապրենք, առանց թշնամանքի։
 Հիշեք, որ ամեն օր մենք ձեզ հետ ենք, հիշեք,  որ միշտ աղոթում ենք ձեր համար։
Կան տղաներ, ովքեր չեն հասկանում, թե դուք ինչ եք ամում և ցանկություն չունեն այդտեղ հայտնվելու և շատ հաճախ նրանց ստիպելով են բերում Բանակ։
Բայց հիշեք այն փոքրիկներին, ովքեր արդեն չեն համբերում, թե երբ են գալու Բանակ

Հիշեք, որ ես սիրում եմ ձեզ ու շնորհակալ եմ։ Շնորհակալ եմ, որ ձեր շնորհիվ դեռ ապրում եմ։





Խնդրում եմ ձեզ լավ նայեք, ուզում եմ բոլորդ հասնեք ձեր տներին։ Ձեր մայրը, հայրը սպասում են ձեզ, ինչքան քույրիկներ ու եղբայրներ ունեք, բոլորը ձեզ կարոտում են, ես էլ... 
Պատկերացնում եմ ամեն մեկդ ինչքան բան ունեք անելու ու ինչքան բան ունեին անելու զոհվածները (( նրանք ձեր ընկերներն էին չէ՞, պատկերացնում եմ ինչ դժվար է ձեզ համար։
 Մեծ Պապիկս էլ Է կռվել, ունի մեդալներ, ես հպարտ եմ նրանով, հիմա արդեն հպարտ եմ նաև ձեզնով։

Նայում եմ ձեր հարցազրույցները, սահմանի մասին տեսանյութերը և Չեմ կարողանում չհուզվել զոհված զինվորի մոր խոսքերից։
Շնորհակալ եմ...




x

Friday, April 14, 2017

Իմ Մանկության բակը



Կարոտում եմ, կարոտում եմ հուշերիս մեր բակի, ընկերներիս ու մանկությանս եմ կարոտում: Երբեք չեմ սիրել, որ երեխային կտրում են իր բակից, իրեն հարազատ վայրից: Լինում  են պահեր, որ ստիպված երեխան կտրվում է իր բակից և մանկությունը թողնում է այդտեղ ու հեռանա: Կարոտում եմ մեր բակը, էրեխեքին, անգամ հոտն եմ կարոտում մեր բակի: Ուզում եմ էլ չկարոտել, չեմ սիրում կարոտը: Կարոտի դեմ պայքարը ամենաբարդն է, ամենադժվարը:  Մեր բակի մասին խոսելիս հիշում եմ ամեն ինչ, թե ինչպես էի համոզում մայրիկիս, որ իջնեմ բակ, էրեխեքին համոզելն եմ հիշում, մեր խաղերն ու խոսելու թեմաներն եմ հիշում, և հիմա զգում եմ, թե ինչքան եմ  կարոտում այդ ամենին: Մեր բակը սիրուն էր ամեն եղանակին. ձմեռն եմ հիշում, թե ինչպես էինք խաղում ձներով, իսկ մայրիկները նկարում էին, այսօր նկարները նայելիս կարոտ եմ զգում, ուզում եմ մանկություն վերադառնալ, հետ գնալ մեր բակ, ընկերներիս գտնել, մեր թեմաները, մեր ուրախ դեմքերը մանկական, ուզում եմ անցնել նույն ճանապարհը,  մեր բակն եմ ուզում:  Հիշում եմ ամեն ինչ, բոլորին, կարոտում եմ ամեն ինչին, բոլորին:  

Wednesday, April 5, 2017

Առակ

Ջորջ Դանցիքը լավ ուսանող էր, անգամ գիշերներն էր մնում, որ անի իր բոլոր առաջադրանքները: Մի օր իր ուշ արթնանալու պատճառով ուշացավ դասից և արագ տեղավորվելով արտագրեց խնդիրները: Երկու օր Ջորջը փորձում էր լուծել, բայց չէր կարողանում: Հաջորդ օրը նա խնդիրները լուծեց և տարավ, տվեց Պրոֆեսոր Նեյմանին: Պրոֆեսոր Նեյմանը ոչինչ չասաց, ուղղակի վերցրեց: Մի քանի շաբաթ Պրոֆեսոր Նեյմանը ստուգում էր այդ խնդիրները և ի վերջո նա Գնաց Ջորջ Դանցիքի տուն և պարզվեց, որ Ջորջը լուծել է անլուծելի խնդիրներ, որի վրա տանջվել են շատ մաթեմատիկոսներ: Ջորջը լուծել էր այդ խնդիրները, քանի որ նա չէր լսել, թե լսարանում ինչ էր պատմել Պրոֆեսոր Նեյմանը այդ խնդրի մասին, Ջորջը լուծեց, քանի որ չգիտեր, որ այդ խնդիրները անլուծելի են:

Tuesday, April 4, 2017

Սովորղների բլոգները

Ընկերներով ուսումնասիրում ենք 5-րդ դասարանի սովորողների բլոգները:  Ես կուսումնասիրեմ արևմտյան դպրցի 5-1 դասարանի մի քանի սովորողների բլոգները: Կփորձեմ ձեզ ներկայացնել իմ կարծիքը տվյալ բլոգի մասին:

Առաջին բլոգը, որ ուսումնասիրեցի դա Միլենա Հարությունյանի բլոգներ:

Բլոգ մտնելիս առաջինը  տեսնում ես պատին գրված <<Իմ կախարդական մոլորակը>> այդ միտքը ինձ շատ դուր եկավ: Բլոգը թարմացվում է ամեն օր կամ երկու օրը մեկ, երևում է Միլենան աշխատասեր է: Բլոգում կան նաև ընկերների և դասավանդողների բլոգները: Բլոգում կան բաժիններ, ինձ թվում է, Միլենան սիրում է կինո-ֆոտո, լրագրություն, որովհետև նա շատ նյութեր է տեղադրում այդ թեմաներով: Նրանք, կարծում եմ նրանք, որովհետև ընկերներով արված գործ է, ունեն տունտունիկ TV, որը առաջին թողարկումը եղել է Հունվարի 24-ին և չի շարունակվել: Կարծում եմ Միլենը լավ կամ գոնե միջին չափով տիրապետում է մեդահմտություններին: 

Հրաչյա Կարապետյան


Բլոգում գրված է անուն, ազգանուն, դպրոց: Բլոգում կա նաև օրացույց, նյութի օրը, ամիսը, թիվը:Երևում է  նրան շատ դասեր են տալիս, որովհետև նա համարյա ամեն օր նյութեր է դնում: Բլոգում կան դասավանդողի,ընկերների բլոգները: Ամեն առարկա ունի իր հատուկ բաժինը: Բլոգում չկա արխիվ:  Շարադրություններ չկան, բայց ցանկալի կլիներ կարդալ իրենց մտքերը: Բլոգը նորմալ վիճակում է: 


Էդիկ Հարությունյան


Էդիկի բլոգում էլ գրված է իր անուն, ազգանուն, դպրոց, դա կարևոր է: Բլոգում միշտ նորություններ կան: Բլոգում կան առարկաների բաժիններ, օրացույց, ընկերների և դասավանդողի բլոգներ: Բլոգում չկա արխիվ: Կարծում եմ, օտար լեզուներից, Էդիկը սիրում է անգլերենը, քանի որ նա աշխատում է և անում է Անգլերենի տնայինները: 


Սաթինե Տեր-Պետրոսյան



Սաթինեն իր բլոգում չունի բոլոր բաժինները, ընկերների, դասավանդողների բլոգները, արխիվ: Նյութը ունի օր, ամիս, թիվ: Համարյա  ամեն օր բլոգը  թարմացվում է: 





Tuesday, March 14, 2017

Առաջադրանք 51


1. Կետդրիր Եղ. Չարենցի ,,Երկիր Նաիրի,, վիպակի հետևյալ հատվածը.
Նաիրյան այդ հնամյա քաղաքն ամեն ինչով նման էր նաիրյան բոլոր հին ու նոր քաղաքներին՝ փոքր էր,  ոչ բազմամարդ,  խարխուլ ու փոշոտ։ Ժամանակակից լեզվով այդպիսի քաղաքներին ասում են գավառական, հետամնաց քաղաք։ Ե՞րբ է շինված նաիրյան այդ հին քաղաքը, աստված ինքը գիտե, բայց ասում են, որ այդ քաղաքը հիմնողները եղել են հին նաիրցիներ․ գուցե՝ խալդեր, լայնաթիկունք ու ջլաբազուկ, գուցե՝ գանգրահեր ուրարտացիներ։ Սակայն պատմական այդ հանգամանքը, կարծում ենք, այնքան էլ կարևոր չէ, որովհետև խալդական կամ ուրարտական այն հին քաղաքից հիմա երևի տեղն էլ չէ մնացել։ Նրանց այն կավե գետնափոր խրճիթների փոխարեն կանգնած են հիմա նաիրյան այդ փոքրիկ քաղաքում քարե միհարկանի, երկհարկանի և նույնիսկ երեքհարկանի շինություններ՝ տներ ու խանութներ, որոնք նույնքան են նման ուրարտական այն հին խրճիթներին, որքան քո քիթը, ընթերցո՛ղ… էյֆելյան աշտարակին։ Այդ նոր տներից ու խանութներից մի քանիսը նույնիսկ թիթեղե կարմիր կամ կանաչագույն կտուրներ ունեն․ Մի հանգամանք,որ քսաներորդ դարից է գալիս,  և  որպես այդպիսին, նոր է և միանգամայն ուշագրավ։ Քաղաքի ցածլիկ տների ու խանութների միօրինակ ծովում թիթեղե այդ կտուրներն աչքի են զարնում, ինչպես աչքի կզարներ կանացի եվրոպական փետրազարդ գլխարկն արևելյան գյուղում։  և իզուր չէ,  որ նաիրյան այդ քաղաքում մինչև օրս էլ մի անհուն վախով ու պատկառանքով են խոսում այն անձնավորության մասին, որն առաջին անգամ թիթեղե կտուրով է ծածկել իր երկհարկանի բնակարանը։ Դա բոլորին հայտնի, բոլորից հարգված, այսպես անվանված, Գեներալ Ալոշն է՝ ութսունն անց պատկառելի մի նաիրցի, որի հետ ընթերցողը դեռ շատ առիթ կունենա հանդիպելու սույն իմ այս պոեմանման վեպում։

Wednesday, March 8, 2017

Առաջադրանք 50

  1.  Ուղղակի խոսքերը դարձրո՛ւ անուղղակի:
Մի անգամ, քննություններից առաջ, էյնշտեյնին հարցրին.
_Դժվա՞ր են լինելու քննության հարցերը:
-Բոլորովին,- պատասխանեց էյնշտեյնը,- տալու եմ ճիշտ նույն հարցերը, ինչ անցյալ տարի:
-Սակայն եթե այդպես անեք, միևնույն պատասխանները կլսեք:
-Սխալվում եք, սիրելի գործընկեր,- ժպտալով պատասխանեց էյնշտեյնը,- անցել է ուղիղ մեկ տարի, և միևնույն հարցերի ճիշտ պատասխանները արդեն պիտի նույնը չլինեն, քանի որ այս մեկ տարում գիտությունը հսկայական քայլերով առաջ է գնացել:
Մի անգամ, քննություններից առաջ, էյնշտեյնին հարցրին, թե դժվա՞ր են լինելու քննության հարցերը։ Էյնշտեյնը պատասխանեց, որ բոլորովին, տալու եմ ճիշտ նույն հարցերը, ինչ անցյալ տարի: Ասում են, որ եթե նա այդպես անի նույն պատասխանը կլսի։ Էյնշտեյնը ժպտալով պատասխանեց, որ  սխալվում եք, սիրելի գործընկեր,անցել է ուղիղ մեկ տարի, և միևնույն հարցերի ճիշտ պատասխանները արդեն պիտի նույնը չլինեն, քանի որ այս մեկ տարում գիտությունը հսկայական քայլերով առաջ է գնացել:
2. Փոխադրիր Վիլյամ Սարոյանի զրույցը՝ ուրիշի ուղղակի խոսքը դարձնելով անուղղակի:
ԱՅՆ ՄԱՍԻՆ, ԹԵ ԻՆՉՊԵՍ ՄԻ ՕԴԵՍԱՑԻ
ՓՈՐՁԵՑ ԽԱԲԵԼ ԲԻԹԼԻՍՑԻ ՄԻ ՃԱՐՊԻԿ
ՏՂԱՅԻ, ԲԱՅՑ ԸՆԿԱՎ ՀԻՄԱՐ ԴՐՈԻԹՅԱՆ
ՄԵՋ
Մի խաբեբա, որի խարդախություններն արդեն հայտնի էին ամբողջ Օդեսայում, գալիս է Բիթլիս։ Այստեղ նա հանդիպում է ութ տարեկան մի հայ տղայի, որի մատին անգին քարով մատանի կար։
— Տղաս,— ասում է օդեսացին,— եթե քո էդ ժանգոտ օղը ինձ տաս, ես քեզ փող կտամ, և դու կարող ես հարյուր հատ դրանից գնել։
— Համաձայն եմ,– ասում է տղան։– Եթե չորեքթաթ քայլես այս փողոցով ու էշի պես զռաս, մատանին քեզ կտամ։
Այդ խաբեբան մտածեց՝ քանի որ Բիթլիսում ոչ մեկը չի ճանաչում իրեն, դրա համար էլ սկսեց չորեքթաթ անցնել փողոցով՝ էշի պես գռալով։ Վերջապես օդեսացին տեղից ելավ ու ասաց.
— Հիմա մատանին կտաս, չէ՞, տղաս։
— Իսկ հիմա չորեքթաթ գնա այնտեղ, որտեղից եկել ես։ Ինչ է, դու քո էշի խելքով գիտես մատանու արժեքը, ես՝ բիթլիսցի հայս, չգիտե՞մ…
Մի խաբեբա, որի խարդախություններն արդեն հայտնի էին ամբողջ Օդեսայում, գալիս է Բիթլիս։ Այստեղ նա հանդիպում է ութ տարեկան մի հայ տղայի, որի մատին անգին քարով մատանի կար։ Օդեսացին ասում է, թե տղաս, եթե քո էդ ժանգոտ օղը ինձ տաս, ես քեզ փող կտամ, և դու կարող ես հարյուր հատ դրանից գնել։ Տղան ասում է, որ համաձայն եմ, եթե չորեքթաթ քայլես այս փողոցով ու էշի պես զռաս, մատանին քեզ կտամ։Այդ խաբեբան մտածեց՝ քանի որ Բիթլիսում ոչ մեկը չի ճանաչում իրեն, դրա համար էլ սկսեց չորեքթաթ անցնել փողոցով՝ էշի պես գռալով։ Վերջապես օդեսացին տեղից ելավ ու ասաց, որ հիմա մատանին կտաս,չէ՞, տղաս։ Տղան ասում է, որ հիմա չորեքթաթ գնա այնտեղ, որտեղից եկել ես։ Ինչ է, դու քո էշի խելքով գիտես մատանու արժեքը, ես՝ բիթլիսցի հայս, չգիտե՞մ…

Tuesday, February 28, 2017

Փոխադրություն

1. Փոխադրել հատվածը.
Յայնժամ վարեցաւ Յիսուս յանապատ ի հոգւոյն՝ փորձել ի սատանայէ: 2 Եւ պահեալ զքառասուն տիւ եւ
զքառասուն գիշեր՝ ապա քաղցեաւ: 3 Եւ մատուցեալ փորձիչն՝ ասէ ցնա. Եթէ որդի ես Աստուծոյ՝ ասա զի
քարինքս այսոքիկ հաց լինիցին: 4 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Գրեալ է՝ թէ ոչ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ
ամենայն բանիւ որ ելանէ ի բերանոյ Աստուծոյ: 5 Յայնժամ առեալ ածէ զնա սատանայ ի քաղաքն սուրբ, եւ
կացուցանէ զնա ի վերայ աշտարակի տաճարին, 6 եւ ասէ ցնա. Եթէ որդի ես Աստուծոյ՝ արկ զքեզ աստի ի
վայր. զի գրեալ է՝ թէ հրեշտակաց իւրոց պատուիրեալ է վասն քո՝ եւ ի վերայ ձեռաց բարձցեն զքեզ, զի մի՛
երբէք հարցես զքարի զոտն քո: 7 Ասէ ցնա դարձեալ Յիսուս. Գրեալ է՝ թէ ո՛չ փորձեսցես զՏէր Աստուած քո: 8
Դարձեալ առնու ածէ զնա սատանայ ի լեառն մի բարձր յոյժ, եւ ցուցանէ նմա զամենայն թագաւորութիւնս
աշխարհի, եւ զփառս նոցա, 9 եւ ասէ ցնա. Զայս ամենայն քեզ տաց՝ եթէ անկեալ երկիրպագանիցես ինձ: 10
Յայնժամ ասէ ցնա Յիսուս. Երթ յետս իմ սատանայ. զի գրեալ Տեառն Աստուծոյ քում երկիր պագցես, եւ զնա
միայն պաշտեսցես: 11 Ապա եթող զնա սատանայ. եւ ահա՝ հրեշտակք մատեան եւ պաշտէին զնա:

Փոխադրություն
Հոգին Հիսուսին տարավ անապատ, որ փորձությունների ենթարկվեր սատանայի կողմից: Եվ պահվելով քառասուն օր ու գիշեր այնտեղ` սովածացավ:  Եվ մոտենալով սատանան ասաց. Եթե Աստծո որդի ես, ասա, որ այս քարերը հաց դառնան: Նա պատասխանեց և ասաց. Գրված է, որ մարդ չի ապրում մենակ հացով, այլ այն խոսքերով, որ դուրս է գալիս աստծո բերանից: Այն ժամանակ սատանան վերցրեց և տարավ նրան սուրբ քաղաք և կանգնեցրեց տաճարի աշտարակի վրա: Ասաց նա. եթե Աստծո որդին ես գցիր քեզ այստեղից, գրված է, որ թե իր հրեշտակներին պատվիրված է, որ ձեռքերի վրա բարձրացնեն քեզ, որ երբեք ոտքդ քարին չդիպչի: Դարձյալ հիսուսն ասաց.  Գրված է, որ չպետք է փորձես քո Աստծուն:  Դարձյալ սատանան տարավ նրան լեռան մի բարձր գագաթ և ցույց տվեց ամբողջ աշխարհի թագավորությունը և փառքը: Եվ ասաց.  այս ամենը քեզ կտամ եթե ինձ երկրպագես: եվ այդ ժամանակ հիսուսն ասաց. արի իմ հետևից, գրված է, որ միայն քո Աստծուն պետք է պաշտես և երկրպագես: Սատանան թողեց նրան և հրեշտակները մոտենալեվ նրան  երկրպագեցին: 

Monday, February 27, 2017

Ահմադը: Հ. Թումանյան

Փոխադրություն


Հայ ընտանիքներից մեկում կար ծառա, թուրք ծառա, անունը` Ահմադ: Թուրք էր, բայց միևնույն ժամանակ նրան  շատ էր սիրում այդ ընտանիքը, նրան վերաբերվում էին որպես իրենց հարազատ տղայի: Ահմադը ընտանիքի հետ լավ հարաբերությունների մեջ էր: Իր ծառայությունը ավարտելուց հետո վերցրեց իրեն հասանելիք վարձատրությունը և պատրաստվեց գնալ իր հայրենիք:  Բոլորը հուզվել էին, գրկում  ու համբուրում էին: Ահմադը գնաց և էլ չէր վերադառնալու:  


Կարող եք կարդալ այստեղ ` Ահմադը

Thursday, January 26, 2017

Ոսումնական ճամբարի ամփոփում

Ջոկատի ղեկավար՝ Գոհար Եղոյան












Երրորդ շաբաթ 

23-27.01.2017թ

(ստուգատեսային)

Առաջին օր
9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապունք 9:30-11:00` մարզական ժամ 11:00-14:00` ճանապարհորդություն դեպի սահադաշտ
Երկրորդ օր

9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապունք 9:30-12:35 `մարզական խաղեր 12:35-13:00` ընդմիջում 13:00-14:00՝ երգատուն Երրորդ օր
9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-12:35 `մարզկան ստուգատեսի մասնակցություն 12:35-13:00` ընդմիջում 13:00-14:00՝ երգատուն















Չորրորդ օր

9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-11:00` երգատուն 11:00-11:30՝ տանիքի մաքրում ձյունից 11:30-12:30` մարզական 12:30-13:00`ընդմիջում 13:00-14:00`պարատուն











Երկրորդ շաբաթ 

16-20.01.2017թ

(գիտագործնական)

Առաջին օր
9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապունք 9:30-11:00 ` գիտագործնական հավաք Միջին դպրոցում 11:00-12:30`մարզական խաղեր 12:35-13:00` ընդմիջում 13:00-14:00՝ պարատուն

Երկրորդ օր

9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-10:00 ` երգատուն 10:00-12:30`ուրախ խոհանոց 12:30-13:00՝ ընդմիջում
13:00-14:00` պարատուն` Սովորող-Սովորեցնող նախագիծ


















Երրորդ օր 

9:00-9:30` Ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-11:00` Պարատուն` Սովորող-Սովորեցնող նախագիծ
11:00-12:30`Գիտագործնական հավաք` Հիմնական դպրոցում 12:30-13:00՝ Ընդմիջում
13:00-14:00` Երգատուն` Ծաղրածու ու Ծաղրաձու երգի փորձ















Հինգերորդ օր
9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-11:00 ` գիտագործնական հավաք Միջին դպրոցում 11:00-12:00՝ մարզական խաղեր 12:00-12:35 ՝երգատուն 12:35-13:00` ընդմիջում 13:00՝ համերգային ելույթ

Չորորդ օր

9:00-9:30` ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք 9:30-10:30 ` երգատուն 10:30-12:30` պարատուն 12:30-13:00՝ ընդմիջում
13:00-14:00` պարատուն` սովորեցրել ենք պարեր վերապատրաստովղո ուսուցիչներ











Առաջին շաբաթ 

9-13.01.2017թ


Առաջին օր

 9:00-9:30ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապունք

9:30-12:35 ` «Սովորող սովորեցնող» նախագծի իրականացում (5-րդ դասարանցիներին սովորեցնելու ենք 3 Ոտք և Բիճո պարերը)
12:35-13:00` ընդմիջում
13:00-14:00՝ պարատուն
Օրվա մասին


Երկրորդ օր 

 9:00-9:30ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապունք

9:30-12:35 ` «Սովորող սովորեցնող» նախագծի իրականացում (5-րդդասարանցիներին սովորեցնելու ենք 3 վոտք և Բիճո պարերը)
12:35-13:00` ընդմիջում

13:00-14:00՝ ընտրություն/մարզականխաղեր, կավագործություն 



Երրորդ օր

9:00-9:30ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք
9:30-12:35 ` «Սովորող սովորեցնող» նախագծի իրականացում (5-րդդասարանցիներին սովորեցնելու ենք 3 վոտք և Բիճո պարերը)
12:35-13:00` ընդմիջում
13:00-14:00՝ ուրախ խոհանոց 

Չորրորդ օր

9:00-9:30ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք
9:30-15:00` Ճամփորդություն Չարենցի կամար, զբոսանք ձմեռային անտառում

Հինգերորդ օր 

9:00-9:30ուսումնական օրվա սկիզբ ընդհանուր պարապմունք
9:30-12:35 ` «Սովորող սովորեցնող» նախագծի իրականացում (5-րդդասարանցիներին սովորեցնելու ենք 3 վոտք և Բիճո պարերը)
12:35-13:00` ընդմիջում
13:00-14:00՝ երգատուն 

Շրջանավարտի ֆոտոցուցահանդեսի հրավեր․ Եվա Բերբերյան

  Վայրը՝ Մայր դպրոցի փոքր դահլիճ, օրը՝ ապրիլի 28, ժամը 13։00 Իմ անհատական ֆոտոցուցահանդեսը Ղեկավար՝ Անի Սարգսյան «Ցտեսություն-ցնծություն» նա...