Thursday, December 24, 2015

Կերտելով ամանորյա հրաշքը...


Այսօր, Միջին դպրոցում տեղի ունեցավ դիմակահանդես: Երեխաների ուրախությանը չափ ու սահման չկար, բոլորը գեղեցիկ դիմակներով ու զգեստներով էին: Բոլորը անխտիր պարում ու երգում էին, էլ ֆլեշ-մոբ, էլ Էջմիածին ու երգում՝ Happy New Year, Խաղում ու մրցույթ էին հայտարարում, հաղթում ու նվերներ ստանում: ԳԵղեցիկ հագուստներով թիթիզ աղջիկնրը մեր դիմակահանդեսը հեքիաթի վերածեցին ու գույներով լցրեցին Մարմարյա սրահը: Իսկ վերջում բարձր տրամադրությամբ ու նվերներով ավարտվեց դիմակահանդեսը: Բոլորը հոգնած էին, բայց նաև շատ ուրախ: Շնորհավոր գալիք նոր տարիիիիի:

Դեպի կինոթատրոն...

Այսօր, ընկեր Գոհարի հետ և 7-2 ջոկատի ճամբարականներով ուղևորվեցինք դեպի կինոթատրոն՝ դիտելու <<Անահիտ>> մուլտֆիլմը: Նաև որոշել էինք ուսումնասիրություն անցկացնել կինոդիման հետ կապված: Հարցազրույցը սկսեցինք հենց տոմսավաճառներից, այլ աշխատողներից, մեզ հետ մոլտֆիլը դիտող մարդկանցից: Մուլտֆիլմը այդքան էլ չէր տարբերվում հեքիաթից, բայց մուլտֆիլմում կար հումորային հատվածներ: Հեքիաթի սյուժեն լիովին նույնն էր, ուղղակի իմպրովիզացիաներ կային: Բոլորս հետաքրքրված նայում էինք էկրանին, որտեղ մարդիկ մեզ ծանոթ ձայներով էին. ծանոթ դերասաններ: Մուլտֆիլմում կային շատ գեղեցիկ երգեր, որոնք ժպիտ էին բերում մեր դեմքին: Վերջում, ամեն ինչ գեղեցիկ ավարտ ունեցավ: Մենք բոլորս մեծ բավականություն ստացած դուրս եկանք կինոթատրոնից: Մուլտֆիլմը մեր օրը ավելի հետաքրքիր դարձրեց: Բոլորս քաղցած և ուրախ տրամադրությամբ գնացինք մի փոքր հաց ուտելու: Արդեն բոլորը խոսում էին, քննարկում մուլտֆիլմը, հասկացանք, որ բոլորը սիրել էին այն: Հավաքվեցինք և քայլեցինք դեպի Հյուսիսային պողոտա: Նկարվում էինք, վազում, խաղում և հարցազրույց վերցնում մարդկանցից, թե ինչ ֆիլմեր են դիտում, վերջին անգամ ինչ ֆիլմ են դիտել կամ արդյո՞ք սիրում են հայկական ֆիլմերը: Պարզվեց, որ սիրում են: Լավ տրամադրությամբ, ուրախ ու զվարթ հասանք դպրոց: Հրաշալի օր էնք ունեցել մեր ընկերների հետ: Իսկ <<Անահիտ>> մուլտֆիլմը ուղղակի մի հեքիաթ էր, կարծես իրական: Այս օրը շատ հագեցած դարձավ մեր կյանքում:

Friday, November 13, 2015

Քո գալը նշանակում է… Ռասուլ Յունան

Քո գալը նշանակում է…
Լավ զգացողություն ունեմ
Ամեն ինչ լավ կլինի
Դու կգաս
Կկարես քամու մութ բերանը
Քո գալը
Նշանակում է
Տանջանքների ու սև օրերի ավարտ
Քո գալը
Նշանակում է մի նոր օրվա սկիզբ
Մայրամուտից անմիջապես հետո
Այն պահից որ գրել ես
Գալիս եմ
Օդանավերը
Վայրէջք են կատարում իմ սրտի մեջ…
Բանաստեղծությունից հասկանում ե, որ նրա գալը շատ կարևոր է։ Քնարական հերոսը սիրում է նրան, կարոտում է նրան և ուզում է որ նա գա։  Հերոսն ասում է, որ երբ նա գա տանջանքներ ու 

Tuesday, May 19, 2015

Ես կարողանում եմ՝ Արվեստ՝ Երկրորդ կիսամյակ

Ես կարողանում եմ Արվեստ ՝ Երկրորդ կիսամյակ 6-րդ դասարան

Իմ պատրաստած նյութերը Երկրորդ կիսամյակում Ես կարողանում եմ պատրաստել ուսումնական նյութեր հանձնարարված թեմաներով.
1- Ժողովրդական արվեստի թանգարան 
2-Ռուսական արվեստի թանգարան 
3-Ժամանակակից արվեստի թանգարան 
4-Հովհաննես Թումանյանի տուն-թանգարան և թանգարանը
5-

Բացի նյութ պատրաստելուց մենք դասաժամերին լուռ ունկնդրում ենք  դասական երաժշտական  ստեգծագործություններ:

Monday, May 18, 2015

Bloggers TV

Ողջույն, Ես Եվա Բերբերյանն եմ, ձեզ կներկայացնեմ բլոգներ թեման: Եթերի ժամանակ ես կպատմ եմ Միջին և Ավագ դպրոցի սովորողների բլոգների մասին, միասին կուսումնասիրենք բլոգները և նյութեր կկարդանք: Այսօր կուսումնասիրենք 6-2 դասարանի Անուշ Թադևոսյանի բլոգը: Սա Անուշ-ի բլոգն է, Անուշը ունի 115 փոստ:

Գրաբար

Որսորդն եւ կաքաւն
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.
 - Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քո:
Եւ ասէ որսորդն.
 - Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:



Որսորդը մի կաքավ բռնեց և ուզում էր մորթել: ԵՎ կաքավը ասաց.
- Մի սպանիր ինձ, որովհետև ես խաբեցի շատ կաքավների և գցեցի քո թակարդը:
Որսորդը ասաց.
-Այժմ դու կմեռնես քո ձեռքով, որովհետև սիրելիներիդ ու ազգականներիդ մահվան մատնեցիր: 

Sunday, May 17, 2015

Ես կարողանում եմ՝ Պատմություն՝ Երկրորդ կիսամյակ

Պատմության դասաժամը շատ հետաքրքիր է անցնում: Ես սիրում եմ այն պահերը երբ ուսուցիչը և մենք՝ սովորողներս քննարկում ենք և լսում, թե ի՞նչ է պատմում ուսուցիչը, նա շատ լավ է բացատրում դասը և մենք հասկանում ենք: Լավ է, որ մենք ազատ ենք, շփվում ենք և հարցեր ու պատասխաններ ստանում: Ավելի լավ կլիներ, որ մենք ավելի շատ բաներ կարդանք, կամ պոետներ կամ ուրիշ ինչ-որ պատմություններ.

Friday, May 15, 2015

Я могу

Я могу пропущенные буквы заполнить и сделать упражнение.  В проектов Я участвовал в проектах Летние каникулы СпортДругМоя школа:  у меня есть проекты, но я еще не закончил, но я завершит. Я могу читать, писать, расказавать и т.д. Я могу участвовать  классы.  А ето мои тетрадь линк Мои тетрадь.

Ես կարողանում եմ՝ Բնագիտություն՝ երկրորդ կիսամյակ

Ես կարողանում եմ տարբերել բույսերի տեսակները՝ պալմա, բանբասանք, կալախոե: Ես կարողանու եմ ջրել, հաղը փղրեցնել, չորացնել և ես կերակրում եմ կենդանիներին: Դասերի ժամանակ գնում ենք ջերմոց, ստուգում կենդանիներին, ջրում ծաղիկները և ցանում բույսեր:  Մանրադիտակով ուսումնասիրել ենք բույսերի կառուցվածքը և քննարկել դրա մասին: Կարողանում եմ տարբերել վեգետատիվ և գեներատիվ օրգանները:  Կարողանում եմ բազմացնել բույսեր վեգետատիվ եղանակով:  Առաջին կիսամյակում այդքան էլ լավ չէի սովորում, բայց հիմա արդեն առաջ եմ գնացել:   

Thursday, May 14, 2015

Առավոտյան ընդհանուր պարապմունք՝ 15․05․2015

Միլենա-Ողջույն կրթահամալիր
Անգելինա-Ողջույն սեբաստացիներ
Եվա-Այսօրվա առավոտյան ընդհանուր պարապմունքը կվարեն՝ Անգելինա Արզումանյան
Միլենա-Եվա Բերբերյանը
 Անգելինա-ԵՎ Միլենա Թորոսյանը
Եվա-օրը սկսենք Կոմիտասյան շարով,  նվագակցում է մեր սիրելի Մերի Առաքելյանը։
Անգելինա-Այժմ պարում ենք Մայրոքե, ներկայացնում է 6-2 դասարանը իսկ նրանց միանում է ավագ դպրոցը, համեցեք
Միլենա-Դիտենք կարճապետրաժ մուլտֆիլմ, որի վերնագիրն է <<Հավատա և ժպտա>>, կարծում ենք այս ֆիլմը կօգնի բոլորիս օրը լավ տրամադրությամբ սկսելուն
 Եվա- Միասնական պար, pa8wum enq

1. Կոմիտասյան շար
2․ Միասնական պար <<Մայրոքե>>
3․ Դիտում  ենք կարճամետրաժ մուլտֆիլմ
4․ Պարում ենք  Հունական պար

Wednesday, May 13, 2015

Ես կարողանում եմ՝ Մաթեմատիկա՝ Երկրորդ կիսամյակ

Մաթեմատիկայի ժամին մենք աշխատում ենք մեր դիսկերով կամ GeoGebra ծրագրով։ Դա շատ հետաքրքիր ու խելացի ծրագիր է։ Ես այդ ծրագրով պատրաստել եմ քառակուսի և այլ շատ բաներ։ Մենք արդեն անցել ենք ամբողջ թվեր, Ռացիոնալ թվեր և հավասարումներ։ Ինձ ամենից շատ դուր է եկել հավասարումներ թեման, ես սիրում եմ զբաղվել x-երով։ Ես մաթեմատիկա շատ եմ սիրում և ուշադիր եմ լինում դասերին, խնդիրները հասկանում, վերլուծում ինքս իմ մեջ։ Մենք 6-րդ դասարան-ից աշխատում ենք նախագծերով ահա տես՝ մեր նախագծերը։ Իսկ սա,  իմ տետրի հղումն է, այդտեղ կարող ես տեսնել և՛ իմ GeoGebra ծրագրով պատրաստած նկարները և՛ մեր դասարանական ու տնային առաջադրանքները։



Վերլուծություններ

24.12.2014 Հեքիաթը շատ հետաքրքիր էր: Այս հեքիաթի գլխավոր ասելիքը այն էր, որ ամենալավ տեղը մարդու համար իր ծննդավայրն է և նրանից հեռու չես կարող մնալ և երջանիկ ապրել: Եղևնին չգիտեր, որ տխուր է լինելու առանց իր ընկերուհի եղևնիների, առանց թռչչուների ծըվծըվոցով երգերի, առանց անտառի ջերմությանն ու գեղեցկության: Ինձ դուր չեկավ եղևնին, որովհետև կարծում եմ, որ նա համառ էր ուզում էր մեծանալ գեղեցիկ լինել, բայց նայև դուր եկավ, որովհետև նա ուզում էր գեղեցկացնել սենյակը իր գեղեցիկ և հմայիչ ճյուղերով:

23.12.2014

Այս պիեսի գլխավոր ասելիքը այն էր, որ պետք չէ շատ բան ուզել, ձմեռ պապիկից, որ բավարարվենք մեր ունեցածով, չէ՞ որ մեզ աշխարհը տված է ապրելու համար և այն շատ լավ տեղ է, չէ՞ որ գիշեր ունենք, որպեսզի հանգստանանք և քնենք մենք ունենք դրանց հնարավորությունները: Հեղինակը խնդրում էր, որ ձմեռ պապը շարունակ չհարցներ երեխաներին թե ի՞նչ են ուզում և երեխաները չկարծեն, որ դու պատրաստվում ես տալ նրանց ինչ ուզում են: Փորձիր նրանց բացատրել, որ նրանք ամեն ինչ ունեն, անգամ եթե նրանք աղքատ են և ուզում են գեղեցիկ տուն, որ ապրեն, կարող է նայև զգեստների, ուտելիքի և բոլոր ուրիշ բաների համար: Երեխաներին ոգևորիր, որ նրանք ունեն ամեն ինչ երջանիկ լինելու համար:Երեխաները ձմեռ պապիին հավատում են: Ձմեռ պապ եթե երեխաներին չես կարողանում տալ այն ինչ նրանք ուզում են, բացատրիր, թե որ քան նրանք արդեն ունեն: ԵՎ մարդկանց նվիրելը միակ բանն է, որ կարող է ցանկացած մարդու երջանկացնել նախադասության մեջ գլխավոր ասելիքն է:
Վերլուծեք հեքիաթը՝ պատասխանելով հետևյալ հարցերին:
1. Գրավոր պատմեք երկու ծառերի մասին, համեմատեք նրանց:
2. Ո՞րն է հեքիաթի գլխավոր ասելիքը:
3. Համաձայն եք արդյո՞ք ստեղծագործության ասելիքի հետ, ինչո՞ւ:
4. Ձեզ ամենից շատ ո՞ր կերպարն է դուր եկել, ինչո՞ւ:
5. Որպես վերջաբան՝ գրեք ձեր կարծիքը ստեղծագործության մասին:
Նոր վերջաբան հորինեք առակի համար:
22.12.2014
Կանաչ եղևնին փոքրիկ էր շատ, սիրտը բարի էր, իսկ բարդին շատ համառ էր և միայն ուզում էր, որ ինքը մեծանա և գեղեցիկ լինի: Հեքիաթի գլխավոր ասելիքը այն էր, որ միայն պետք չէ քեզ լավ լինի, բոլորն էլ ուզում են գեղեցիկ, հմայիչ և բարձրահասակ լինեն և մի եղիր այդքան գոռոզ, որքան Բարդին էր, այլ օգնիր բոլորին, որ հասնեն իրենց նպատակին: Այո, համաձայն եմ, որովհետև հեղինակը իրականությունն է գրել: Ինձ ամենից շատ դուր եկավ Կանաչ և փոքրիկ եղևնին, որոհետև նա բարի էր, թեև նրան բարդին չօգնեց, բայց նա բարդուն տաքացրեց իր կանաչ տերևներով և բարդին չմրսեց: Ինձ շատ դուր եկավ այս հեքիաթը: Ես նաև կցանկանայի, որ մի քիչ էլ այգեպանի մասին պատմեր հեղինակը և երբ որ զրուցում էին եղևնիները այգեպանը գար և որևէ խորհուրդ տար նրանց կամ ինչ-որ այդպիսի մի բան: Ինձ թվոմ է պետք չէ հորինել վերջաբան, որովհետև շատ համապատասխան և մի քիչ էլ հուզիչ վերջաբան է:

Լրացուցիչ աշխատանք   Վերլուծեք առակը՝ պատասխանելով հետևյալ հարցերին:1. Գրավոր պատմեք երկու եղևնիների մասին, համեմատեք նրանց:2. Ո՞րն է առակի գլխավոր ասելիքը:3. Համաձայն եք արդյո՞ք առակի ասելիքի հետ, ինչո՞ւ:4. Ձեզ ամենից շատ ո՞ր կերպարն է դուր եկել, ինչո՞ւ:5. Որպես վերջաբան՝ գրեք ձեր կարծիքը ստեղծագործության մասին:Նոր վերջաբան հորինեք առակի համար:

Եղևնիները տարբեր էին, մեկը համառ էր, իսկ մյուսը սիրում էր օգնել: Մեկը տգեղ էր, իսկ մյուսը շատ գեղեցիկ: Տգեղ եղևնին հարուստ էր խելքով, իսկ գեղեցիկ եղևնին հարուստ էր իր գեղեցկությամբ, որը չուներ մյուս եղևնին: առակի գլխավոր ասելիքը այն է, որ պետք չէ լինել համառ, ինքնահավան այլ պետք է լինել, երջանիկ և այդ երջանկությունը փորձեք գտնել, ոչ թե ձեր, այլ մարդկանց մեջ, օգնելով նրանց երջանիկ զգալ: Այո, ես համաձայն եմ առակի ասելիքի հետ, որովհետև դա ճիշտ է: Ինձ ամենից շատ դուր եկավ տգեղ եղևնու կերպարը, որովհետև տգեղ եղևնին ուշադրություն չէր դարձնում իր տգեղության վրա և օգնում էր մարդկանց, բայց ինձ գեղեցիկ եեղևնին էլ դուր եկավ, որովհետև վերջում իր սխալը հասկացավ: Ես հավանեցի այս ստեղծագործությունը, նա մեզ ուսուցանումմ էր: Ես հասկացա, որ պետք չէ լինել գոռոզ:

12.12.2014II դասԱռաջադրանք 35 /03-04.12.2014/
Փայլլող ձմեռ է: Լուսամուտներից դուրս հիանալի ձմեռ է և մարդիկ հիանում են ձյան փայլով: Մարդիկ չեն ուզում քնել, որովհետև ուզում են անընդհատ նայեն, աչք չթարթեն միայն նայեն: Սիրում են այս եղանակը: Ձյունը երջանկացնում է մարդկանց իր հետաքրքիր արկածներով և գույով: Հետաքրքիր է. Արև չկա, միայն դա է : Բոլոր փողոցներում և մայթերում ձյունն է շողշողում: Կարծես սպիտակ տերև լինեն, որ պարելով, ուրախ թափվում են, թափվում: Երազները միայն ձյան, փաթիլի, լուսնի և արևի մասին են լինում:

Կարդալ հատվածները՝ ուշադրություն դարձնելով ձմեռային պատկերներին:

1. Լուռ, արծաթաշող գիշեր է. ձյուն է ու լուսին։ Փայլում է ձյունը տանիքների վրա, փայլում է ցանկապատերին և շողշողում ծառերի ճյուղերին։Ամեն ինչ ողողված է լուսնի առատ լույսով։Փոքրիկ քաղաքը քնած է խաղաղ։ Փողոցները դատարկ են. պահակներ անգամ չեն երևում։ Շները երբեմն հատ-ընդհատ հաչում են լուսնի վրա և, ուշադրության չարժանանալով, լռում զայրացած մռռոցով։ Կեսգիշերից անց է, բայց քաղաքացի Հակոբի քունը չի տանում։ Չնայած սենյակը տաք է, անկողինը փափուկ, բայց և այնպես քնել չի կարողանում։ Այս բանը պատահում է գրեթե ամեն գիշեր։ Օ՜, երկար են ձմռան գիշերները, մարդ հոգնում է քնելուց։ Եվ Հակոբը լուսամուտից նայելով լուսնի առատ լույսին, շողշողուն ձյուներին, մտածում է.— ի~նչ լավ կլինի ձմռան գիշերն էլ ամառվա պես կարճ լինի, մարդիկ իզուր ժամանակ չեն կորցնի և կաշխատեն մի բան գլուխ բերել, թե չէ անխոս պառկելուց ի՞նչ օգուտ։ Մտածում է Հակոբը, տնքում է հոդացավ ունեցողի նման և հազում այնպիսի մի հազով, որով ուշադրություն են հրավիրում կամ ուզում են իմանալ՝ հարևանը քնա՞ծ է, թե ոչ

/Ստ Զորյան ,,Ձմռան գիշեր,,/։2.

 Ձյուն է գալիս…Սպիտակ փաթիլները, ինչպես խնձորենու ծաղկաթերթեր, դողալով ու երկյուղած իջնում են տանիքների վրա, մարդկանց գլխին, ուսերին, ձիերի մեջքին, ծառերի ճյուղերին ու հեռագրաթելերին, և գիշերային թիթեռների պես պտտվում վառված լապտերների շուրջը։Կարծես մի անողորմ, մի հսկայական ձեռք երկնային բարձունքից մաղում-թափում է նրանց ցած, որ գան-թաղվեն փողոցների ցեխերի մեջ։Եվ ահա վախվխելով իջնում են նրանք։ Ուրիշ մարդկանց թվում իջնում են նրանք և ծեր ամուրի Պողոսի ուսերին ու գլխին, որ վերարկուի օձիքն ականջներին քաշած պաշտոնատեղից դառնում է տուն։ /Ստ. Զորյան ,,Բարեկամներ,,/Լրացուցիչ կրթությունՆկարագրեք ձեր տեսած ձմեռը:Փայլլող ձմեռ է: Լուսամուտներից դուրս հիանալի ձմեռ է և մարդիկ հիանում են ձյան փայլով: Մարդիկ չեն ուզում քնել, որովհետև ուզում են անընդհատ նայեն, աչք չթարթեն միայն նայեն: Սիրում են այս եղանակը: Ձյունը երջանկացնում է մարդկանց իր հետաքրքիր արկածներով և գույով: Հետաքրքիր է. Արև չկա, միայն դա է : Բոլոր փողոցներում և մայթերում ձյունն է շողշողում: Կարծես սպիտակ տերև լինեն, որ պարելով, ուրախ թափվում են, թափվում: Երազները միայն ձյան, փաթիլի, լուսնի և արևի մասին են լինում: կյանքը: Ես ապրում եմ Անգլիայում և այցելում եմ տարբեր տներ: Մի անգամ անցնում էի միմեծ տան կողքով և ցանկացա մտնել տեսնել նրա ներսում ինչ կա: Ես մտա այդ տուն, Այդտեղապրում  էր մի հոգևորական: Ես շատ էի գնումայդ տուն և կարծես ընկերացել էինք ես և հոգևորականը:Մի անգամ գիշերը ես հոտ զգացի գնցիհյուրասենյակ և տեսա, որ իր վարագույրները այրվում են և քիչ հետո էլ տունը կարյվի,ես չգիտեի ինչ անեմ փորձում էի արթնացնել հոգևորականին, բայց չէր ստացվում: Ես եթեչարթնացնեի հոգևորականին տունը կայրվեր: Ես ուրիշ ելք չունեի, պետք է կծեի նրան, որպեսզինա արթնանա:Ես կծեցի նրա այտը: Երբ նա արթնացավ, բարկացավ ինձ վրա, հետո  տեսավ, որ իր տան վարագույրները վառվում են հասկացավ,որ իր տունը այրվելու էր, եթե չարթնացնեի նրան: Նա հասկացավ ինձ և միասին մարեցինք կրակը: Այդ օրվանից դարձանք  հավերժ ընկերներ:

Tuesday, May 12, 2015

Մարդիկ, որոնք ինձ դուր են գալիս...

Նյութը՝ այստեղ

1. Ինչպե՞ս ես հասկանում հետևյալ միտքը՝ <<Ինձ դուր են գալիս մարդիկ, որոնք բաբախում են>>:
<<Ինձ դուր են գալիս մարդիկ, որոնք բաբախում են>> Սրանից ես հասկանում եմ, որ այդ մարդիկ որոնք բաբախում են նշանակում է, որ այդ մարդիկ ազատ են, խելացի, հասկացող, որ նրանց պետք չէ սթափեցնել, նրանք ամեն ինչ շատ լավ անում և հասկանում են: 
2. Ստեղծագործում եք -<<Բաբախող մարդիկ>> 
 Բաբախող մարդիկ:

Մի երկրում բոլորը արթուն էին, բոլորը աշխատում ու նրանք պարապ չէին: Այդ երկրում կար մի թագավոր, ով սիրելով և հարգելով իր երկրի բնակիչներին, երկրի անունը դրել էր <<Բաբախող մարդիկ>>:  : Այդ մարդու անունը Տիգրան էր: Տիգրանը մի առավոտ վերկացավ և գնաց թագավորի շքեղ պալատը: Տիգրանը առաջին անգամ էր գտնվում այդտեղ, նա պալատի առջև զարմացած մի քանի րոպե կանգնել էր և չէր շարժվում: Նրան մոտեցան պալատի ուղեկիցները և հարցրեցին.
-Ողջո՝ւյն տղա, Ինչո՞ւ ես եկել, ի՞նչ ես ուզում:
-Ողջո՝ւյն պարոն, եկել եմ թագավորին այցի:
Պալատի ուղեկիցները Տիգրանին թագավորի մոտ ուղեկցեցին և դուրս եկան պալատից, որպեսզի նրանք հանգիստ զրուցեն:
Տիգրանը ասաց.
- Ողջո՝ւյն թագավոր, Ես եկել եմ, որ իմ անամ և խնդրում եմ ինձ ասա ինչու ես մեր երկրի անունը հենց դա դրել:
- Ողջո՝ւյն տղա, իսկ ինչո՞ւ քեզ հետաքրքրեց:
Տղան պատասխանեց.
- Ոչ միայն ինձ է հետաքրքրում, այլ բոլոր երկրի բնակիչներին:Չ՞է որ մենք այստեղ ենք ապրում, պետք է իմանանք մեր երկրի մասին ամեն ինչ: 
-Տղաս,- համաձայնեց թագավորը,- ես կասեմ քեզ,-շարունակեց թագավորը,- ես գիտեմ, որ երկրի բնակիչները անգամ չեն քնում և նրանք գիտեն ինչ պետք է անեն և նրանց պետք չէ հիշեցնել և ստիպել: ԻՄ կարծիքով << Բաբախող մարդիկ>> նշանակում է, որ  իմ երկրի մարդիկ բաբղում են, այսինքն շարժման մեջ են և միշտ աշխատում են: Այս օրվանից <<Բաբախող մարդիկ>> երկրում բնակիչները սկսեցին ավելի շատ աշխատել, 
և իրենց գործերը ավարտին հասցնեն:

Friday, May 8, 2015

Կարծիքներ

Անգլիական դաստիարակություն` նյութը տես այստեղ 

Իմ կարծիքը

Շատ հետաքրքիր թեմա էր։  Օրինակ՝  ես համամիտ չեմ, որ երեխայի հետ զբաղվի ոչ թե երեխայի մայրը այլ դաստիարակը, կամ էլ մայրերը դաստիարակներ են վարձում, որ երեխաներին դաստիարակ են։ Ես չեմ ընդունում դա։ Այ, համամիտ եմ նրա հետ, որ ծնողները տուն-տեղ են գտնում, աշխատանք են գտնում նոր երեխայի մասին են մտածում։ Դա ճիշտ է։ Բայց զարմանում եմ, ոնց ծնողները չեն ուզում իրենց երեխաների հետ ժամանակ անցկացնել, կամ էլ տատիկներն ու պապիկները չեն ցանկանում երեխայի հետ անվճար ժամանակ անցկացնել, նրանք ուզում են որ երեխաների մայրերը, հայրերը վճարեն իրենց,  նոր իրենց թոռնիկների հետ խաղան ու զբաղվեն։ Անգլիայում շաբաթը մեկ անգամ են տնային անում, ես կուզեի մեր մոտ էլ այդպես լիներ։ Մսուրային դպրոցը իդեալական էր. շատ լավ է, որ փոքրերին մանկուց սովորեցնում են միմյանց օգնել, իրար հանդեպ սիրալիր լինել: Ինձ դուր չեկավ, որ անգլիական երեխայի մանկությունը կարճ է տևում, որովհետև նա չորս տարեկանից հաճախում է դպրոց:  

Monday, April 27, 2015

Ամառային ճամբարի իմ նախագիծը

Մեր ամառային ճամբարները միշտ նոր ու հետաքրքիր նորություններով է սկսվում և ավարտվում։ Մենք միշտ ուրախ օրեր ենք ունեցել ու միշտ գոհ ենք եղել բոլոր ժամանակներում։ Այս տարի նորից այդպես թող լինի։ Ճիշտ է, ամառային ճամբարը շատ հետաքրքիր է անցնում, բայց կարելի է ավելի շատ ճամփորդել կամ պտտվել Երևանով։ Դպրոցում հետաքրքիր խաղեր խաղանք և իջնենք բակ և այնտեղ ուրախ օր անցկացնենք։ 
Ուզում եմ օրական մի դասարան աշխատի խոհանոցում և համեղ ուտեսներ պատրաստ են դասընկեներով: Նաև ուզում եմ դասընթացներ լինեն, որպեսզի ինչ-որ նոր բաներ սովորենք։ Անվաչմուշկներով, հեծանիվներով, սքեյթներով, սամակատներով հետաքրքիր մրցույթներ լինեն։ 

Մայիսյան 10-րդ հավաք

Ճամփորդություններ - Մենք Հինգերով գնացինք ճամթորդության դեպի Ստեփանավան, նաև Օգոստոսին գնացել եմ  <<Լիարժեք կյանք>> ճամբարին,  ահա մի տեսնայութ, որտեղ պատմում եմ իմ ճամբարից.
Մասնակցել եմ Չարենցյան թափառումներին- Չարենցյան Թափառումներին
Մասնակցել եմ ճամփորդության դեպի...- Դալմա գարդեն մոլ` բոուլինգ խաղալու
Առավոտյան պարապմունք-
Ընտրությամբ գործունեություն-Անգլերեն- eTwining-1 նյութ 2 նյութ 3 նյութ, Դիզայն-մոդելավորում-Իմ կարած հագուստները
Ռուսերեն- Նախագծերից մասնակցել եմ Летние каникулы СпортДругМоя школа:  Ռուսերենի դասերին մասնակցել եմ քննակրումներին, պատասխանել եմ  ուցուցչի կողմից տված հարցերին:
Մայրենի- Նախագծեր Չարլի Չապլին, Հովհաննես Թումանյան ընտրել եմ բանաստեղծություններ և անգիր սովորել, Մարդիկ, որոնք ինձ դուր են գալիս,
Բնագիտություն-Նախագծեր Հիմքեր Վառելանյութ,

Friday, April 17, 2015

Չարլի Չապլին

Չարլի Չապլին. Երբ ես ինձ սիրեցի

Ինձ համար ամենակարևորը սա է ՎՍՏԱՀՈՒԹՅՈՒՆ ՍԵՓԱԿԱՆ ԱՆՁԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ և Չապլինի այս խոսքերը.`  Երբ ես ինձ սիրեցի, ես հասկացա, որ կյանքի ցանկացած իրավիճակում ես գտնվում եմ ճիշտ վայրում, ճիշտ ժամանակին և դա միշտ պատահում է ամենաճիշտ պահին: Այդ պատճառով՝ ես կարող եմ միշտ հանգիստ լինել: Այս տողերում Ճապլինը ասում է, որ ինչ լինում է ճիշտ պահին և ճիշտ ժամանակին է լինում և ամենաճիշտ պահին: Ես մտածում եմ, որ եթե մեզ՝ մեր սեփական անձին չվստահենք, ոչ ոքի մենք չենք վստահի և ուրիշները մեզ չեն վստահի: Վստահությունը կարևոր բան է: Վստահեք ձեր անձին մարդիկ:

Չարլի Չապլին. Երբ ես ինձ սիրեցի

Խոսք` արտասանված ծննդյան 70 ամյակին:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես հասկացա, որ տխրությունն ու տառապանքներն ընդամենը նախազգուշական ազդանշաններ են այն մասին, որ ես իմ սեփական ճշմարտությանը հակառակ եմ ապրում:
Այսօր ես գիտեմ, որ դա նշանակում է «Լինել հենց ինքը»: 

Երբ ես ինձ սիրեցի, ես հասկացա, թե որքան ուժեղ կարելի է վիրավորել ինչ-որ մեկին, եթե նրան պարտադրեմ իմ սեփական ցանկությունների կատարումը, երբ դեռ ժամանակը չի եկել, և մարդը դեռևս պատրաստ չէ, և այդ մարդը ես ինքս եմ:
Այսօր ես դա կոչում եմ «Ինքնահարգանք»:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես դադարեցի այլ կյանք ցանկանալ և հանկարծ տեսա, որ կյանքը, որն ինձ հիմա շրջապատում է, ինձ տրամադրում է բոլոր հնարավորություններն աճելու համար:
Այսօր ես դա կոչում եմ «Հասունություն»:
  Երբ ես ինձ սիրեցի, ես հասկացա, որ ցանկացած հանգամանքներում ես գտնվում եմ ճիշտ տեղում և ճիշտ ժամանակին, և ամեն ինչ բացառապես ճիշտ պահին է կատարվում: Ես կարող եմ միշտ հանգիստ լինել:
Հիմա ես դա կոչում եմ «Ինքնավստահություն»:

Երբ ես ինձ սիրեցի, ես դադարեցի գողանալ իմ սեփական ժամանակը և երազել ապագա մեծ նախագծերի մասին: Այսօր ես անում եմ միայն այն, ինչն ինձ ուրախություն է պարգևում և ինձ երջանիկ է դարձնում, ինչը ես սիրում եմ և ինչն իմ սրտին ստիպում է ժպտալ: Ես դա անում եմ այնպես, ինչպես ուզում եմ և իմ սեփական ռիթմով:
Այսօր ես դա կոչում եմ «Պարզություն»:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես ազատվեցի այն ամենից, ինչը վնասում էր իմ առողջությանը` սննդից, մարդկանցից, իրերից, իրավիճակներից: Այն ամենից, ինչ ինձ ներքև էր քաշում և հեռացնում էր իմ սեփական ուղուց:
Այսօր ես դա կոչում եմ «Սեր ինքն իր նկատմամբ»:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես դադարեցի միշտ իրավացի լինելուց: Եվ հենց այդ ժամանակ ես սկսեցի ավելի ու ավելի քիչ սխալվել:
Այսօր ես հասկացա, որ դա «Համեստությունն» է:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես դադարեցի ապրել անցյալով և մտահոգվել ապագայով:
Այսօր ես ապրում եմ միայն ներկա պահով և կոչում եմ դա «Բավարարվածություն»:
Երբ ես ինձ սիրեցի, ես գիտակցեցի, որ իմ միտքը կարող է խանգարել ինձ, որ դրանից կարելի է նույնիսկ հիվանդանալ: Բայց երբ ես կարողացա այն կապել իմ սրտի հետ, նա միանգամից դարձավ իմ արժեքավոր դաշնակիցը:
Այսօր ես այդ կապը կոչում եմ «Սրտի իմաստություն»:
Մենք այլևս չպետք է վախենանք վեճերից, առճակատումներից, ինքն իր հետ և ուրիշների հետ ունեցած պրոբլեմներից: Նույնիսկ աստղերն են բախվում, և նրանց բախումներից նոր աշխարհներ են ծնվում:

Համո Սահյան


ԱՆՁՐԵՎ
- 1 -
Ամպը կախվել է ամպից,
Ամպամած օր է.
Վերը երկինք է մթին,
Ներքևը՝ ձոր է:
Ինչ-որ տագնապ է ձորում,
Ինչ-որ սարսուռ է...
Ուշաթափվել է առուն,
Եվ ուռին լուռ է:

Հավքը թևերն ամփոփել,
Կարծես մրսում է,
Ու՞մ և ինչու՞, չգիտե,
Բայց սպասում է:
Քամին քարայրն է մտել,
Փշաքաղվել է, -
Քարայրի հոնքը ծռվել,
Աչքը շաղվել է:
Շանթը զարկել է ամպին...
Ա՜խ, վիրավոր է,
Արյունաքամ կլինի
Ամպը ուր-որ է:
Լուսաբաց
Լույսը առավ սարին,
Սարսռում է սարը.
Սարերը վեր թռան:
Հավքն արթնացավ ծառին,
Սարսռում է ծառը.
Ծառերը վեր թռան:
Քարայծն ելավ քարին,
Սարսռում է քարը.
Քարերը վեր թռան...
Եվ ինձ մի պահ թվաց`
Քարերի տակ քնած
Դարերը վեր թռան:

ԿԱՆՉ


Անց կացավ օրըս, արևավորըս,Դու ե՞րբ ես գալու, իմ թևավորըս,Իմ թուխ արտույտըս, իմ սիրուն լորըս,Իմ հեռավորըս, դու ե՞րբ ես գալու:Բացել եմ դուռըս, բացել եմ դուռըս,խորն է կարոտըս, խորն է մրմուռըս,Իմ կանաչ կուռըս, իմ ծաղկած նուռըս -Իմ քնքուշ քույրըս, դու ե՞րբ ես գալու:Գարունքվա հավք եմ, աշխարհն է բույնըս,Առանց քեզ ի՞նչ են երգըս, անունըս,Փախել է քունըս, կանչում է տունըս,Խանդութ խաթունըս, դու ե՞րբ ես գալու. 








Saturday, March 14, 2015

Չարենցյան թափառումներ

Երեկ Չարենցի ծնունդի առիթով գնացել էինք Չարենցի առձանի մոտ, կանգնեցինք, արտասանեցինք մի քանի բանաստեղծություններ: Հետո քայլելով գնացինք Կարապի լիճ ճանապարհին պախպաղակ ուտելով արասանում էինք <<Ես իմ անուշ հայաստանի>> <<Ինչքան աշխարհը սիրես >> և այլ գեղեցիկ բանաստեղծություններ:  Կանգնեցինք ջուր խմելու համար և հանդիպեցինք տատաիկների, ովքեր ցանակացան, որ մենք իրենց համար արտասանենք Չարենց, մենք չհրաժարվեցինք այլ սիրով արտասանեցինք: Հասանք Կարապի լիճ, քայլեցինք արտասանեցինք և շատ ուրախացանք: Ուրախ ու երջանիկ վերդարձանք տուն:






Monday, March 9, 2015

Եղիշե Չարենց բանաստեղծություններ

Մանուշակագույն

Կապույտից հետո և ոսկուց հետո,

Քո՛ւյր, փռվեց ահա իմ տրտմած հոգում,
Որպես երազում ապրած երեկո 
Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...

Հիշում եմ հիմա, որ մի իրիկուն,
Ժպտալուց հետո, երբ ոսկի շղթան
Ընկավ ամոթխած գիրկը լռության
 —Փռվեց քո դեմքին, իմ տրտմած հոգում
Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...

 Ինձ թվում է այս բանաստեծությունը մի փոքր տխուր բանաստեղծություն է հեղինակը ինքնել ասում է մի խամրած մշուշ մանուշակագույն այսինքն մանուշակագույնը մի փքր տխուր գույն է: Հեղինակի հոգին կարծես տխուր էր, հեղինակը ասում էր որ մի իրիկուն ուսկի շխթան ընկավ լռության գիրկը փռվեց քրոչ դեմքին. Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն. Ինձ այս բանաստեղծության մեջ ամենից շատ դուր եկավ այս հատվածը.

-Կապույտից հետո և ոսկուց հետո,Քո՛ւյր, փռվեց ահա իմ տրտմած հոգում,Որպես երազում ապրած երեկո —Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...

Իմ կարծիքով Այս բանաստեղծության նկարը կլիներ սև ու սպիտակ երանգով: ծաղիկներ չէին լինի, օրվա պահը կլիներ երեկո, քամի, մութ ու մշուշ: 

ԿԱՊՈՒՅՏԸ
Կապույտը հոգու աղոթանքն է, քույր,
Կապույտը — թախիծ.
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ:
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց:

Այս բանաստեղծությունը կապույտի մասին էր, որ կապույտը թախիծ է և կարոտ թափանցիկ:  Ընտրեցի այս բանաստեղծությունը, որովհետև կապույտը շատ եմ սիրում ու  ասել հեղինակի հստակ է ու ջինջ: Բանաստեղծությունը ինձ թվում է պայծառ տրամադրություն է ուրախ ու երջանիկ: Ինձ ամենաշատը դուր եկավ այս հատվածը.

- Կապույտը — թախիծ.
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ:
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց:

Ինձ թվում է այս բանաստեղծության նկարը կլիներ կապույտ երկինք ու սպիտակ, փափուկ ամպեր

Գեղեցիկ բանաստեղծություն 

Երեք ճաճանչ, երեք երանգ, երեք գույն,
Որ անցան —
Քո՛ւյր, կապել են քո աչքերում, իմ հոգում—
Ծիածան:








Wednesday, February 18, 2015

Հովհաննես Թումանյան բանաստեղծություններ

Հովհաննես Թումանյան.բանաստեղծություններ


ԻՄ ԵՐԳԸ
Գանձեր ունեմ անտա՜կ, անծե՜ր,
Ես հարուստ եմ, ջա՜ն, ես հարուստ,
Ծով բարություն, շնորհք ու սեր
Ճոխ պարգև եմ առել վերուստ։
Անհուն հանքը իմ գանձերի,
Սիրտս է առատ, լեն ու ազատ.
Ինչքան էլ որ բաշխեմ ձրի—
Սերն անվերջ է, բարին՝ անհատ։
Երկյուղ չունեմ, ահ չունեմ ես
Գողից, չարից, չար փորձանքից,
Աշխարհքով մին՝ ահա էսպես
Շաղ եմ տալիս իմ բարձունքից։
Ես հարուստ եմ, ես բախտավոր
Իմ ծննդյան պայծառ օրեն,
Էլ աշխարհ չեմ գալու հո նոր,
Իր տվածն եմ տալիս իրեն։

ԵՐԿՈՒ ՍԵՎ ԱՄՊ

Վաղուց թողած բարձր ու կանաչ
Գահը իրենց հանգըստության,
Երկու սև ամպ, հողմի առաջ
Գընում էին հալածական։
Հողմը սակայն չար հոսանքով
Բաժնել, ջոկել չէր կարենում,
Ինչքան նըրանց լայն երկնքով
Դես ու դեն էր քըշում, տանում։

Ու անդադար գընում էին՝
Քըշված հողմի կատաղությամբ,
Իրար կըպած ու միասին,
Երկու սև ամպ, երկու սև ամպ...

1894

ԱՄԱՌՎԱ ԳԻՇԵՐԸ ԳՅՈՒՂՈՒՄ
Լուսընկա գիշեր,
Երկինքը պայծառ,
Անհամար աստղեր
Ցոլցլում են վառ։
Քընած է արդեն
Հովտի մեջ գյուղը,
Մըթնած ու լուռ է
Գյուղացու հյուղը։

Հոգնած գյուղական
Ընտանիքն ահա
Սրահում, կալում,
Կամ կըտրի վրա։

Երկընքի դիմաց
Գրկված են քընած,
Վերևիցն, ասես,
Ժըպտում է աստված։
1887

* * *
Ա՜խ, ես երանի
Կայծա՜կ լինէի,
Որոտ-ճայթյունով
Մըռայլ ամպերից
Ժայթքեի ըմբոստ,
Զարկեի ուժգին,
Պատռեի խավար
Կամարը երկնի,
Ցույց տայի մարդուն
Գաղտնիքը վերին,
Որ տեսներ՝ այնտեղ
Ի՞նչ բան կա ահեղ,
Կամ ո՞վ է նըստած,
Եվ ո՞ւր է աստված․․․
1891

Monday, February 9, 2015

Վահան Տերյան

«…Տխուր է: Արդյոք երազա՞նքն է անիրականալիի մասին, թե՞ կարոտը անդառնալի-հեռավորի մասին, չգիտեմ: Ինչ-որ տարօրինակ զգացողություն է: Կարծես թե նամակը հին, վաղուց ծանոթ, մի ժամանակ մոտիկ եւ անակնկալ հեռացած մեկից է: Կարծես հարազատ եւ տարորեն-հեռու, գուցե առհավետ, նույնիսկ ամենից հավանական է, առհավետ հեռու մեկից: Մի՞թե մենք կհանդիպենք: Մի՞թե կմտերմանանք երբեւէ:

«Կուզենայի ավելի մոտիկ…» «Այդպես դասավորվեցին հանգամանքները»:
Ես էլ էի ուզում, հիշո՞ւմ եք:
Ինձ էլ խանգարեցին հանգամանքները: Բայց չէ որ մեզանից յուրաքանչյուրը կարող էր ասել՝ «ուզո՛ւմ եմ»: Եվ մոտենալ: Մի՞թե սարսափելի է մարդուն մոտենալը եւ մոտիկից նայելը: Երբեմն՝ այո: Բայց չէ՞ որ ամեն մեկը չարժե դրան: Գուցե ես էլ չարժեմ: Իսկ Դո՞ւք: Չգիտեմ: Բայց ես կուզենայի ավելի մոտիկ լինել, ինչպես եւ դուք, եւ համենայն դեպս մենք չմոտեցանք: Իսկ գուցե հենց դո՞ւք եք նա, որը չկա այս աշխարհում: Լավ է նրանց համար, ովքեր սիրում են եւ սիրված են: ճչիւիՆրանց համար հանգամանքներ չկան:
Եթե ես սիրեի՜: … Մի տեսակ քարացել է հոգիս: Սառել է:
Անկամ ու հոգնած:
Գարունն այստեղ աշնան պես է:
Անձրեւ ու անձրեւ:
Տխրություն:
Մենակություն: Մշտապես:
Մենք բոլորս այդպես ենք: Տա՛ աստված, որ ուժգին սիրեք, ում որ սիրում եք: Սիրուց լավ բան չկա:
Իսկ ո՞վ կձայնի մեզ՝, մեռածներիս՝ «ելեք»: Ո՞վ կասի մեզ, տրտումներիս ու միայնակներիս՝ հավատով ու տիրական` «սիրեցե՜ք եւ դուք կհաղթեք մահվան»:
Անձրեւ է: Ցեխ: Գիշեր: Միայնություն: «Հեռվություն»: Ի՜նչ սարսափելի հեռվություն: Մարդ կարողանար սպանել այս միայնությունը: Տա՛ աստված, որ ուժգին սիրեք… Հանդիպում ես, ծանոթանում, բաժանվում: Հավիտենական շրջապտույտ: Եվ հոգումդ վերստին դատարկություն է ու միայնություն: Եվ թախիծ: Հոգնածություն, մահացու հոգնածություն: Ինձ թվում է, թե ես մեռնում եմ: Ուզում եմ, որ երբ կմեռնեմ, եւ շուրջս մահվան լռությունը կտիրի, գերեզմանիս վրա հանկարծ, բայց աննկատելի, երաժշտություն հնչի, որ ճերմակ շորերով մի աղջիկ բերկրալից խաղաղ տրտմությամբ լի, մի եղանակ նվագի անիրականալիի, հեռավորի, առհավետ հեռավորի մասին: Որ շուրջս ծաղկեն փաղքուշ, պայծառ անմոռուկներ, ինչպես լուսավոր տխրության եւ մեղմ ուրախության մեղեդի:
Ախ, նորից այս տաղտկալին, աշնանայինը, հնազանդն ու մորմոքունը, սիրտ ճմլողը: Հավերժորե՜ն, հավերժորե՜ն:Մարդ ազատվեր սրանից, այս անբացատրելի, այս տարօրինակ տխրությունից: Այս սարսափելի հոգնածությունից: Այս տաղտուկից …»



Առաջադրանքներ

  • Անծանոթ բառերը դուրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրիր:

    Անդառնալի-անվերադարձտարորեն-Տարօրինակ կերպովՎերստի-նորից, կրկինՓաղքուշ-փաղաքշականանմոռուկներ-անմոռանալիտաղտկալի-ձանձրալի

  • Համացանցի միջոցով փորձիր պարզել, թե ով է Մարթա Միսկարյանը:

  • Համեմատիր Տերյանի այս արձակ ստեղծագործությունը չափածո ստեղծագործությունների հետ:
  • Դուրս գրիր քեզ դուր եկած հատվածը:Ինչ-որ տարօրինակ զգացողություն է: Կարծես թե նամակը հին, վաղուց ծանոթ, մի ժամանակ մոտիկ եւ անակնկալ հեռացած մեկից է: Կարծես հարազատ եւ տարորեն-հեռու, գուցե առհավետ, նույնիսկ ամենից հավանական է, առհավետ հեռու մեկից: Մի՞թե մենք կհանդիպենք: Մի՞թե կմտերմանանք երբեւէ:
  • Համացանցից օգտվելով՝ գտիր նյութեր <<նամակի>> մասին:

Վահան Տերյան բանաստեղծություններ





Սարի ետևում շողերը մեռան.
Անուշ դաշտերը պատեց կապույտ մեգ.
Տխուր երեկոն զարկել է վրան.
— Սիրտըս կարոտով կանչում է քեզ՝ ե՛կ։

Խորհրդավոր է երկինքն երազուն.
Վարսաթա՜փ ուռի, դողդոջո՜ւն եղեգ.
Արծաթ խոսքերով աղբյուրն է խոսում.
—Սիրտըս կարոտով կանչում է քեզ՝ ե՛կ։

Ծաղիկներն ահա քնքուշ փակվեցին,
Բացվեցին երկնի ծաղիկներն անհաս.
Սև տագնապները իմ սիրտը լցրին.
— Արդյոք ո՞ւր ես դու, իմ անուշ երազ։

Սիրտ իմ, այդ ո՞ ւմն ես դու իզուր կանչում,
Տե՛ս՝ գիշերն անցավ, աստղերը մեռան,
Մենավոր իմ սիրտ, մոլորված թռչուն,
Կարոտիդ կանչը չի հասնի նրան...

1908

Ոսկեհանդերձ եկար և միգասքող,
Տխուրաչյա աշուն, սիրած աշուն.
Տերևներիդ դանդաղ թափվող ոսկով,
Մետաքսներով քնքշաշրշյուն:
Նայվածներով խորին, եկար ներո՜ղ,
Եկար կրկին գերող, խորհրդավո՜ր.
Եկար հուշիկ, անչար ավաղներով,
Օրորներով ամենօրոր:
Քո արևին հատնող և քո երգին, երգին,
Եվ շրշյունիդ փափուկ, և բեկումիդ – ողջո՜ւյն.
Օ՜, հարազա’տ, սիրա’ծ, եկա՜ր կրկին,
Իմ քնքշագի՜ն աշուն…

ԱՆԾԱՆՈԹ ԱՂՋԿԱՆ

Լույսն էր մեռնում, օրը մթնում.
Մութը տնից տուն էր մտնում.
Ես տեսա քեզ իմ ճամփի մոտ,
Իմ մտերի՛մ, իմ անծանո՛թ։
Աղբյուրն անուշ հեքիաթի պես
Իր լույս երգով ժպտում էր մեզ.
Դու մոտեցար մեղմ, համրաքայլ,
Որպես քնքուշ իրիկվա փայլ։
Անակնկալ բախտի նըման,
Հայտնվեցիր պայծառ-անձայն.
Անջատվեցինք համր ու հանդարտ,
Կյանքի ճամփին մի ակնթա՜րթ...

Ցրտահա՜ր, հողմավա՚ր.
Դողացին մեղմաբար
Տերևները դե ղին,
Պատեցին իմ ուղին...
Ճաճանչները թոշնան...
Կանաչներիս աշնան —
Իմ խոհերը մոլար՝
Ցրտահա՜ր, հողմավա՜ր...
Կրակներըս անցան,
Ցուրտ ու մեգ է միայն.
Անուրջներըս երկնածին
Գնացի՜ն, գնացի՜ն...

Ես եմ ,դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք,
- ես ու դու.
Ես էլ դու եմ` ես չըկամ...

Չըկան օրերն ահարկու,
Չըկա ժամ ու ժամանակ,
Ուրվական ենք մենք երկու
Միշտ իրար հետ,միշտ մենակ...

Մոռացել ենք անցյալում
Տրտունջք,թախիծ ու խավար.-
Մի ուրիշ լույս է ցոլում
Մեղմ ու անուշ
մեզ համար...

Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյուական,
Մենք մենակ ենք-ես ու դու,
Ես էլ դու եմ` ես չըկամ...

Thursday, February 5, 2015

Գրաբար

Դասարանում 23.02.2015թ. (6-1, 6-2, 6-4 դասարաններ)
Որսորդն եւ կաքաւն
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.
 - Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քո:
Եւ ասէ որսորդն.

 - Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:

Նյութս` այստեղ


Դասարանում (06.02.2015թ. 6-1, 6-2, 6-4 դասարանններ) 
Վարդան Այգեկցի
Արծիւ եւ նետ
Արծիւն երթայր յերկինս, եւ հարին զնա նետիւ: Եւ նա զարմացաւ, թէ ո՞վ զայս արար: Հայեցաւ եւ ետես զնետն` զփետուրն իւր եւ ասէ.
— Վա՛յ ինձ, զի յինէն է պատճառ սպանման իմոյ:
Արծիվը գնում էր երկնքում և նրան խփեցին նետով: ԵՎ նա զարմացավ,  թէ ո՞վ այս արեց: Նայեց և տեսավ նետը՝ իր փետուրը և ասում է.
- Վայ, ինձնից է իմ սպանվելու պատճառը: 

Բառարան
երթայր — գնում էր
յերկինս — երկնքում
հարին — խփեցին
զնա — նրան
նետիւ — նետով
արար — արեց
հայեցաւ — նայեց
ետես — տեսավ
իւր — իր
ասէ — ասում է
զի — որ, որովհետև, քանի որ

Հարցեր և առաջադրանքներ
Ճիշտ կարդա այս բառերը.
յերկինս, յինէն, իմոյ, զնա, զնետն, զփետուրն, իւր:
Աշխարհաբար դարձրու այս բառակապակցությունները.
զփետուրն իւր-իր փետուրը
պատճառ սպանման իմոյ-Իր սպանվելու պատճառը
Առակն աշխարհաբար դարձրու:
Կարդա առակն առանց երկրորդ նախադասության: Առակի բովանդակությունը փոխվե՞ց:
Բացատրիր զարմացաւ բառի գործածությունը (բառը ճիշտ և տեղի՞ն է գործածված):
Առակի համառոտ փոխադրությունը գրաբար դարձրու (բառերի գրաբարյան դասավորությունն աշխատիր պահել).
Արծվին (զարծիւն) նետով խփեցին: Տեսնելով (տեսեալ) նետը` իր փետուրը, արծիվն ասում է.
— Իմ սպանվելու պատճառն ինձանից է:
Գրիր մեկ նախադասությամբ` այս առակն ի՞նչ է ցույց տալիս (գրաբ. կլինի` Առակս զի՞նչ ցուցանէ: )
Նույն բովանդակությամբ այլ պատմություն գրիր (կա՛մ կարդացած, լսած, կա՛մ հորինած):
Առակի հիման վրա տեսանյութ կամ ռադիոնյութ պատրաստիր:

Շրջանավարտի ֆոտոցուցահանդեսի հրավեր․ Եվա Բերբերյան

  Վայրը՝ Մայր դպրոցի փոքր դահլիճ, օրը՝ ապրիլի 28, ժամը 13։00 Իմ անհատական ֆոտոցուցահանդեսը Ղեկավար՝ Անի Սարգսյան «Ցտեսություն-ցնծություն» նա...