Tuesday, October 16, 2018

Երկրաչափություն

1.       Եռանկյան կողմերի երկարությունները արտահայտվում են բնական թվերով: Կողմերից երկուսի երկարություններն են 7սմ և 11սմ: Ի՞նչ երկարություն կարող է ունենալ մյուս կողմը:
a+b>c => 7+11=18 => c կողմը 5ից 17 բոլոր բնական թվերը

Հանրահաշիվ

Հաշվեք արտահայտության արժեքը.












1.      
Կատարեք բազմապատկում

















Wednesday, October 10, 2018

Զահրատը

Զահրատ, իսկական անուն ազգանունը՝ Զարեհ Յալտըզճյան: Ծնվել է 19242թ. մայիսի 10ին Կ.: Նա արևմտահայ բանաստեղծ է: Զահրատը 1942 թվականին ավարտեց Կ. Պոլսի Մխիթարյանի լիցեյը և ուսումը շարունակեց Ստամբուլի պետական համալսարանի դեղագործական և բժշկական ֆակուլտետներում, որոնք կիսատ թողեց։ Սովորել է Վիեննայի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետում։ Աշխատակցել է պոլսահայ թերթերին, հանդեսներին, եղել «Մարմարա» օրաթերթի գրականության բաժնի վարիչ, «Սան» պարբերականի խմբագիր։
1963 թվականին ամուսնացել է Անաիս Անդրեսայանի հետ։
Զահրատի առանձին գրքեր թարգմանվել են անգլերեն, ֆրանսերեն, հունարեն, լիտվերեն:

Monday, October 8, 2018

Կյանքի մասին...

 Մենք երբեք չենք իմացել և չենք իմանա, թե ինչ կլինի մեզ հետ րոպեներ կամ վայրկյաններ հետո: Կյանքի հետաքրքրությունը դրանում է, որ դու երբեք չգիտես՝ երբ կավարտվի այն: Շատ հաճախ, երբ մեզ առաջարկում են գումար կամ այլ թանկարժեք բան, մենք պատրաստ ենք գնալ ամեն քայլի: Ես ուրախ եմ, որ իմ կողքին այնպիսի մարդիկ են, ովքեր չեն պատկանում այս խավին: Մեզ փոքրուց սովորեցնում են, որ երբ անծանոթը մեզ մոտենա և կոնֆետ հյուրասիրի, չխաբվենք, նրա հետ չգնանք, կամ կոնֆետը ընդհանրապես չվերցնենք: Մարդիկ միշտ վատն են մտածել հասարակության մասին: Ես հիմա չե՞մ կարող ինչ-որ մի անծանոթ երեխայի կոնֆետ հյուրասիրել: Պատկերացնո՞ւմ եք՝ ինչեր կմտածի անծանոթիկը իմ մասին: Ես երբեք կոնֆետ չեմ հյուրասիրի: Ես ուրախ եմ, որ մարդկանց ուղեղներում այսպիսի կարծիքները հիմա քչացել են, ուրախ եմ նաև նրա համար, որ մեծամասնույթունը գումարի ու թանկարժեքի հետևից չի գնա, չի անի ամեն մարդու ասածը միայն դրա համար: Մարդուն խաբելով ծուղակը գցելը ամենավատ հանցագործություններից է (ինձ համար): Իհարկե, հավատացող մարդն էլ է մեղավոր, որովհետև քեզ համոզողին պետք է լավ ճանաչես, վստահես ու հավատաս նրան, նոր նրա հետ ճամփա գնաս: Իմացիր՝ ով է դիմացինդ, ում հետ ես քայլում, իմացիր՝ ում ես վստահել «ճամփորդ ընկեր» պաշտոնը: Եվ ի վերջո, ինչ էլ լինի, մենք երբեք չենք կարող ասել՝ որն էր ճիշտը, եթե այսպես անեինք, ինչ կլիներ և եթե այնպես այնեինք, ինչ կլիներ: Ժամանակը արագ է գնում, տարիները քիչ են, կյանքը՝ մեկը, առաջ նայեք: 

Tuesday, October 2, 2018

Թարգմանություն

Жалоба садовода

Современная притча

Вюридическом институте на лекции преподаватель предложил студентом разобраться с жалобой одной старушки на своего соседа по саду. Суть жалобы заключалась в том, что рядом с забором, разделяющим садовые участки, у соседа растёт яблоня. Некоторые её ветки свисают через забор на территорию старушки, которая жалуется на то, что когда созревшие яблоки падают, то прибивают тюльпаны, которые она выращивает как раз возле этого забора. 
Среди студентов началась дискуссия. Одни утверждали, что поскольку яблоня принадлежит соседу, то он отвечает за яблоки, растущие на ней, и виноват в ущербе, причинённом старушке в виде помятых тюльпанов. В этом случае сосед должен возместить ей ущерб и сделать так, чтобы яблоки с его яблони не падали больше на соседский участок. Другие считали, что если яблоки висят над территорией, принадлежащей старушке, то они уже принадлежат ей. Она может их сама срывать и сама заботиться о том, чтобы они не портили клумбу. В этом случае сосед ей ничего не должен, а она сама должна решить свою проблему.
Спор длился долго, но к единому мнению студенты так и не пришли. Тогда они обратились к преподавателю с вопросом: «Как же правильно?».
Преподаватель посмотрел внимательно на аудиторию и сказал:
— Ваша общая ошибка в том, что вы приняли первоначальную жалобу старушки, как нечто незыблемое, как факт. А в вашей работе нужно всё подвергать сомнению. Неужели вы не знаете, что яблоки созревают осенью, а тюльпаны выращивают весной?!

Իրավաբանական համալսարանում, դասախոսության ժամանակ, դասախոսն առաջարկեց ուսանողներին պարզաբանել մի կնոջ բողոքը, իր այգուն կից բնակվող հարևանի դեմ: Բողոքի իմաստը նրանում է, որ դարպասի մոտ, որը բաժանում է այգիները, հարևանի խնձորենին է աճում: Ճյուղերը դարպասից կախվում են դեպի կնոջ տարածք, ով բողոքում էր, որ, երբ հասած խնձորներն ընկնում են՝ խփում են կակաչներին, որոնք նա աճեցնում է հենց այդ դարպասի մոտ: Ուսանողների մոտ բանավեճ սկսվեց: Մի մասը պնդում էր, քանի որ խնձորենին պատկանում է հարևանին, նա պատասխանատու է դրա վրա աճող խնձորների համար և մեղավոր է կնոջը հասցված վնասի համար՝ ջարդված կակաչների տեսքով: Այս դեպքում հարևանը պետք է փոխհատուցի վնասը և այնպես անի, որ իր խնձորենու խնձորներն էլ չընկնեն հարևան տարածք: Մյուսները մտածում էին, որ, եթե խնձորները կախված են կնոջը պատկանող տարածքում, ուրեմն դրանք արդեն նրանն են: Նա ինքը կարող է քաղել դրանք և անել այնպես, որ դրանք չվնասեն ծաղկաթումբը: Այս դեպքում հարևանը նրան ոչինչ պարտք չէ և նա ինքը պետք է լուծի իր հարցը: Վեճը շատ երկար տևես, բայց նրանքն ընդհնուր հայտարարի այդպես էլ չեկան: Այդ ժամանակ նրանք հարցրին ուսուցչին, թե ո՞րն է ճիշտը:
- Ձեր ընդհանուր սխալն այն է, որ դուք ընդունում եք ծեր կնոջ նախնական բողոքը որպես անթույլատրելի բան, որպես փաստ: Իսկ ձեր աշխատանքում դուք պետք է հարցաքննել ամեն ինչ: Իսկապե?ս դուք չգիտեք, որ խնձորները հասնում են աշնանը, իսկ կակաչներն աչեցվում են գարնանը:


Источник: https://pritchi.ru/id_7865

Մեքսիկացին

Այս պատմվածքը վկայում էր նրա մասին, որ մեքսիկացիները պարզ և ազնիվ են, պահում են շներ և այն, որ անգամ աշխատելը դեմ է նրանց ազնվազարմ բնությանը, բայց նրանց մեկ է կյանքը ստիպում է, որ աշխատեն: Պատմվածքը նրա մասին է, որ բոլորը հավասար են, կապ չունի մեքսիկացի է, թե՝ ուրիշ մեկը: Մեքսիկացին որթատունկ էտել չգիտեր, բայց՝ սովորեց: Պատմվածքը նրա մասին էր, որ մարդիկ միշտ առաջին տպավորությունը թողնում են սխալ, շատերին դու առաջին հայացքից ընկալում ես որպես այլ տեսակի մարդ, բայց, երբ շփվում ես նրանց հետ հասկանում ես, որ քո պատկերացրածից ավելի լավն են կամ ավելի վատը, այստեղ մեքսիկացին սզկբում թողել էր գողի ու վատ մարդու տպավորություն, բացի այդ հորեղբայրը լսել էր, ոևր մեքսիկացիները գողեր են, դա ավելի էր վախեցրել  նրան, բայց, երբ շփվեց մեքսկիացու հետ հասկացավ, որ շատ լավ մարդ է: 

Monday, October 1, 2018

Թավուտում


     Պատմվածքի շուրջ էսսե գրիր՝ ուշադրություն դարձնելով նաև պատմվածքի կառուցվածքին։
Ընթերցանություն. Ակուտագավա Ռյունոսկե. «Թավուտում»
Մենք երբեք չենք իմացել և չենք իմանա, թե ի՞նչ կլինի մեզ հետ րոպեներ կամ վարկյաններ հետո: Կյանքի հետաքրքրությունը դրանում է, որ դու երբեք չգիտես, երբ կավարտվի այն: Շատ հաճախ, երբ մեզ առաջարկում են գումար կամ այլ թանկարժեք բան, մենք պատրաստենք գնալ ամեն քայլի: Ես ուրախ եմ, որ իմ կողքին այնպիսի մարդիկ են, ովքեր չեն պատկանում այս խավին: Մեզ փոքրուց սովորեցնում են, որ, երբ անծանոթը մեզ մոտենա և կոնֆետ հյուրասիրի, չխաբվենք, իր հետ չգնանք, կամ կոնֆետը ընդհանրապես չվերցնենք: Մարդիկ միշտ վատն են մտածել հասարակության մասին: Ես հիմա չե՞մ կարող ինչ որ մի անծանոթ երեխայի կոնֆետ հյուրասիրել: Պատկերացնո՞ւմ եք ինչեր կմտածի անծանոթիկը իմ մասին: Ես երբեք կոնֆետ չեմ հյուրասիրի: Ես ուրախ եմ, որ մարդկանց ուղեղներում այսպիսի կարծիքները հիմա քչացել են, ուրախ եմ նաև նար համար, որ մեծամասնույթւոնը գումարի ու թանկարժեքի հետևից չի գնա, չի անի յուրաքանչյուրի ասածը միայն դրա համար: Մարդուն խաբելով ծուղակը գցելը ամենավատ հանցագործություններից է(ինձ համար): Իհարկե, հավատացող մարդն էլ է մեղավոր, որովհետև քեզ համոզողին պետք է լավ ճանաչես, վստահ ես ու հավատաս նրան, նոր նրա հետ ճամփա գնաս: Իմացիր, ով է դիմացինդ, ում հետ ես քայլում, իմացիր ում ես վստահել ճամփորդ ընկեր պաշտոնը: Եվ ի վերջո, ինչ էլ լինի, մենք երբեք չենք կարող ասել, ո՞րն էր ճիշտը, եթե այսպես անեինք ի՞նչ կլիներ, և եթե այնպես այնեինք ի՞նչ կլիներ: Ժամանակը արագ է գնում, տարիները՝ քիչ են, կյանքը՝ մեկը, առաջ նայեք: 

Շրջանավարտի ֆոտոցուցահանդեսի հրավեր․ Եվա Բերբերյան

  Վայրը՝ Մայր դպրոցի փոքր դահլիճ, օրը՝ ապրիլի 28, ժամը 13։00 Իմ անհատական ֆոտոցուցահանդեսը Ղեկավար՝ Անի Սարգսյան «Ցտեսություն-ցնծություն» նա...