Wednesday, February 27, 2019

Դիմացինին երջանկացնելու մասին

Քայլեր անելիս ոչ մեկ երբեք չի մտածի, թե այդ քայլից ինչ կզգա դիմացինը: Հաճախ իրենց փորքիկ մի քայլով այնքա՜ ն են երջանկացնում դիմացինին, որ անգամ հենց իրենք չեն կարող պատկերացնել,թե որքան: Փոքրիկ քայլերը ամենանուրբ ու ամենազգույշ քայլերը... Նրանք անում են դա առանց մտածելու, առանց պատկերացնելու, թե ինչ են տալիս դիմացինին... բայց անում եմ: Անում են, որովհետև այդպես է ճիշտ: Կյանքում  ամեն մեկի համար պետք է լինի այդպիսի մեկը, ով թեկուզ առանց գիտակցելու կերջանկանկացնի իրեն, բայց երբեք առանց գիտակցելու չի կոտրի ու չի ցավացնի: 

Tuesday, February 26, 2019

Պյութագորասի մասին

Պյութագորասը լինելով մաթեմատիկոս և փիլիսոփա, հավատում էր, որ ամեն ինչ կապված է մաթեմատիկայի հետ և կարծում էր, որ ամեն ինչ կարող էր կանխագուշակվել: 

Monday, February 25, 2019

Սպանվել է հայտնի «Հունաստանի Կարենը»




















Ջրվեժում Փետրվարի 24ին սպանվել է 29ամյա Կարեն Խնուսյանը։ Նա նաև հայտնի էր որպես «Հունաստանի Կարեն»։

Տերյանական պոեզյայից ոգեշնչված

Տերյանը շատ է գրել: Սիրուն է գրել: Հոգի է դրել ամեն մտքի, ամեն տողի և ընդհանուր բանաստեղծության մեջ: Գրել է այն, ինչը շատերի հետ է պատահում, այն, ինչը իրեն ու մարդկանց բնորոշ է: Գրել է մենակության, կամ էլ Աշնան երանգների մասին: «Ձմռան գիշեր» ստեղծագործության մեջ ես գտա ինձ: Կարծես թե դա ես եմ գրել: Լրիվ իմ մտքերն են: Ըտս իս՝ Տերյանը բանաստեղծության մեջ պատկերել է գերհոգնածությունը: Կարծում եմ, մարդուն դուր է գալիս մենակությունը, լռությունն ու փողոցը այն ժամանակ, երբ նա հոգնած է: Այդ իրավիճակում նա միայն ուզում է, որ իր մտքում լինի լռություն և մի պահ ոչինչի մասին չմատծի: Տերյանը այդ միտքը շատ լավ է ձևակերպել՝ Կես գիշերն անցավ... Ես տուն չեմ գնում. Երկար, անդադար մայթերն եմ մաշում. Շրջում եմ անվերջ, երբեք չեմ հոգնում, Ոչինչ չեմ հիշում, ոչինչ չեմ հիշում...:  Հոգնածության ժամանակ ու կյանքիդ խառը փուլում կոկորդդ սկսում է չորանալ ու ակամայից, առանց հասկանալու, թե ինչպես, սկսում ես լաց լինել: Բոլորի կյանքում այդպիսի դեպքեր լինում են: Առանց հասկանալու, առանց որևիցե պատճառի արցունքներդ սկսում են կաթել աչքերիցդ և զգում ես, որ քո մեջ այդ պահին եռում է մենակությունն ու մտքերիդ լռությունը: Տերյանն ասում է՝ Ինձ համար չկա այսօր ու երեկ... Այո, այդ պահին դու չես գիտակցում ոչ մի բան, ժամը, ամիսը կամ էլ օրը, չէ՞, որ այդ պահին քո մեջ միայն մենակություն է և հոգուդ ու մտքերիդ լռությունը: Հոգիդ ու միտքդ... Այդ ամենի մեղավորը նրանք են: Միթե՞ միտքը չէ ամեն օր մտածում այնպիսի բաներ, որը իրականության հետ չի համապատասխանում և ներշնչում է, որ դա իրականություն է ու մենք տխրում ենք: Մեղավորը միտքն է: Միտքն է, որ խառնում է ամեն ինչ իրար, տակն ու վրա է անում ամեն բան: Միտքը մեղավոր է, որ մտածում է: Բացի ճիշտ ու հետաքրքիր մտքերից նա նաև տալիս է սխալն ու վատը: Տերյանի բանաստեղծությունն ինձ տվեց այս մտքերն ու ապրումները: Եթե դուք այն կարդալիս հասկանաք լրիվ այլ բան, ձեր մտքերը ձեզ տանեն լրիվ ուրիշ կողմ ու ձեր առջև հայտնվեն ուրիշ պատկերներ, դա նորմալ է, մենք տարբեր ենք, մենք նույն տեսքն ունենք, բայց մենք բոլորս տարբեր ենք ներսից ու տարբեր են մեր մտքերը: Տերյանը ինձ մտածելու առիթ տվեց, մտածելու իմ, իմ կյանքի, իմ զգացմունքների մասին: Ստեղծագործությունը կարդալիս հիշեցի ինձ, երբ մենակ եմ, լուռ ու անձայն սենյակում: 

Կարդում եմ «Ձմռան գիշեր» բանաստեղծությունը

Thursday, February 21, 2019

Եղիր այն փոփոխությունը, որը ցանակնում ես տեսնել աշխարհում

Ու դա իրոք այդպես է: Ի՞նչ է աշխարհը, աշխարհը մարդիկ են, կենդանիները, բույսերն ու իրերը: Այսինքն, աշխարհի մի մասը կազմում ենք մենք՝ մարդ արարածներս, և մի՞թե ճիշտ չէ այն, որ, երբ դու ցանկանում ես կամ ձգտում ես ինչ որ փոփոխության, դու անում ես դա, ինչ էլ, որ ասի աշխարհը` մարդիկ: Դրանից հետո լինում է այն, որ դու ինքդ քեզ զոհաբերում ես, ինքդ ես դառնում այդ փոփոխությունը, որը ցանկանում ես տեսնել աշխարհում: Եթե աշխարհում ուզում եք փոխել մի բան, պետք է դուք օրինակ լինեք մնացածի համար: Երբ ծնողները դաստիարակում են երեխային, ամենալավ ձևը դա անելու` օրինակ ծառայելն է: Ոչ թե աշխարահում է պետք փոխել ինչ-որ բան, այլ մարդկանց ներսում, քանի որ ինչպես նշեցի, աշխարհը մարդիկ են:

Tuesday, February 19, 2019

Զբոսաշրջության ոլորտը կառավարության ծրագրում













Կառավարության ծրագրի զբոսաշրջության ոլորտն եմ ուսումնասիրում ու փորձում եմ իմ օգնությունը ցույց տալ: «Ինչը» կա ծրագրում, «ինչպեսը» կարծում եմ մենք պետք է ասենք, կամ հարց տանք, որ ծրագիրը դառնա կենդանի ու իրագործելի: Սկսեմ բոլոր կետերով անցնել հերթականությամբ:

Monday, February 18, 2019

Թումանյան 150

Փետրվարի 19ին Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան օրն է, նա կդառնար 150 տարեկան:


Երբ սիրուն չի հասնում ոչինչ

Հիմա բացվում են այդտեղ վարդեր
Ու վարդերի մեջ դու, հրե վարդ,
Չենք հանդիպի մենք արդեն, Նվարդ,
Թեև բացվում են այստեղ վարդեր։
Օ, եղիր խնդուն, որպես թիթեռ,
Ու թող հրահրի հուրդ կախարդ.
Հիմա բացվում են այդտեղ վարդեր
Եվ դու՝ վարդերում վարդերի վարդ։



Տրիոլետը սիրուն վերջին անգամ տեսնելու մասին է: Սիրո ուժից է, որ Նվարդը Տերյանի համար միշտ կմնա վարդերի մեջ մի ուրիշ՝ յուրահատուկ վարդ, այնպես, ինչպես մարդկանց մեջ է։

Monday, February 11, 2019

Արժանապատվություն թե՞ պատվախնդրություն

Չեմ կարծում, որ այս երկուսը իրար հետ շատ մեծ կապ ունեն: Երկուսն էլ տարբեր բաներ են, բայց ինձ, եթե ասեին՝ ընտրիր մեկը, ես կընտրեի արժանապատվությունը: Ինձ համար միշտ առաջնային է եղել իմ կարծիքը իմ մասին, իմ ինքնասիրությունն ու ինքնագնահատականը: Կարծում եմ` կան մարդիկ, որոնց ավելի հաճելի է ուրիշներին դուր գալը, քան թե ինքն իրեն: Իհարկե, ես էլ եմ դա արժևորում, բայց ինձ համար ուրիշի մոտ բարձր լինելը կհավասարվի զրոյի, եթե ես ինձ համար լինեմ ոչինչ: «Անուշ» պոեմի հերոս` Մոսիի քայլը կարելի է ընդունել և՛ որպես արժանապատվություն, և՛ որպես պատվախնդրություն: Մոսին գյուղի առջև խայտառակված լինելու պատճառով է սպանել Սարոյին՝ իր պատիվը նորից վերականգնելու համար: Նաև գնաց այդ քայլին, արժանապատվությունից ելնելով, քանի որ նա վիրավորվել էր Սարոյից:

Կյանքը շատ բարդ է ինքնուրույն կառավարելու և թացը չորից տարբերելու համար, այդ պատճառով էլ ես անիմաստ եմ համարում ապրելը, քանի որ մահանում ենք՝ երբեք չիմանալով՝ արդյոք ինչ արել ենք, ճի՞շտ ենք արել, և ո՞րն էր ճիշտը:

Thursday, February 7, 2019

ԸՆտրությամբ դասընթաց

Հայոց լեզու քերականություն 

Դասընկերներով անակնկալ մի որոշում կայացրինք՝ արշավ կազմակերպել դեպի Մայմեխի կատարը և ամրացնել հայոց եռագույնը. Ակնթարթորեն ընդունված որոշումը բոլորիս ոգևորեց

Monday, February 4, 2019

Վախը հիանալի զգացողություն է

Նանորն ասում է , որ վախը հիանալի զգացողություն է

Ես համաձայն եմ, որ մարդուն վախը պետք է ։ Վախը մարդուն սթափ է պահում, բայց նաև կարող է լինել հակառակը։ Օրինակ՝ ես, երբ վախենում եմ մարդկանց կարծիքներից, ես սկսում եմ անել այն՝ ինչ իրենց է դուր գալիս և ես վախի պատճառով չեմ անում այն՝ ինչ ես եմ ուզում։ Վախը մարդուն կարող է դարձնել տկար, օրինակ՝  նա կսկսի վախենալ իր շուրջը գտնվող ամեն մի մանրուքից և իր կյանքում չի կարողանա քայլել հստակ։ 

Շրջանավարտի ֆոտոցուցահանդեսի հրավեր․ Եվա Բերբերյան

  Վայրը՝ Մայր դպրոցի փոքր դահլիճ, օրը՝ ապրիլի 28, ժամը 13։00 Իմ անհատական ֆոտոցուցահանդեսը Ղեկավար՝ Անի Սարգսյան «Ցտեսություն-ցնծություն» նա...