Մարզական քայլք դեպի Ճգնավորի բարձունք

Լուսանկարները՝ Եվա Բերբերյանի

Կրթահամալիր-Ոսկեհատ ֆուտբոլային հանդիպում

Լուսանկարները՝ Եվա Բերբերյանի

Կարդում ենք Չարենց

Չարենցի գարունը

Չարենցի «Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն» տրիոլետը ինձ համար ամեն տարի կարդալու ու նույն հույզերը ապրելու բանաստեղծություն է: Գարունը լույսի, արևի, ջերմության, նոր երազների ու հույսերի եղանակն է: Ցուրտ ու մռյալ ձմեռվանից հետո գալիս է Թումանյանի ասած գիժ ամիսը՝ մարտը, այդժամ կարծես բոլորի սրտերը առնում են բարություն ու սիրով են լցվում միմյանց հանդեպ: Մարդկանց ուրախությունն ու փողոցի ձայները Չարենցին հիշեցնում են գարունը, համենայն դեպս նա գարունն այդպես է նկարագրում, և մի՞թե ճիշտ չէ դա: Գարունը իր հետ ծաղիկներ է բերում, բերում է արևի է՛լ ավելի տաքությունը, բերում է աշխատասիրություն, քանի որ, ըստ իս, մարդու աշխատասեր լինելու համար ամեն ինչը կարևոր է, իսկ գարունը, պայծառ, հանգիստ ու գունավոր եղանակ է նոր գործեր սկսելու համար: Ինչպես Չարենցն է ասում, բոլորը թափվել են փողոց, այո, հենց թափվել, որովհետև կյանքը շատ կարճ է գարնանը տանը նստելու համար: Գնացեք փողոց ու թափառեք գարնան արևի տակ:

Չարենց

 Եղիշե Չարենց, Եղիշե Սողոմոնյան: Թե ինչու է նա Չարենց, կան մի քանի բացատրություններ, ըստ իր ամենամոտիկ ընկերուհու-սիրեցիալի՝ Կարինե Քոթանջյանի, Եղիշեն մանկուց չար է եղել և դրա համար էլ նրան ասել են Չարենց: Շուտով Չարենցն ինքն իր բացատրությունն է տվել՝ «աշխարհում բարու դիմակի տակ շատ հաճախ չարն է թաքնված, ես էլ իմ հոգու բարի բովանդակությանը, այսպես ասած, չար անուն եմ տվել»։ Արդեն 1921 թվականին Չարենց անունը դառնում է նրա համար նաև քաղաքացիական ազգանուն: Ծնվել է 1897 թվականին կարսում: Հայրը՝ գորգավաճառ Աբգար Սողոմոնյանը և մայրը ՝ Թեղկի Միրզայանը, Պարսկաստանի Մակու քաղաքից գաղթել էին Կարս: Սովորել է Կարսի ռեալական ուսումննարանում, բայց  ուսման վարձը վճարել չկարողանալու պատճառով հեռացվել է:20 տարեկանում ամուսնացած է եղել:


 1926 թվականի սեպտեմբերի 5-ին նա ձերբակալվում և հայտնվում է Երևանի ուղղիչ տանը։ Այդ արկածից որպես հիշատակ մնում է «Երևանի ուղղիչ տնից» հուշակնարկը։ 1927 թվականին մահանում է Չարենցի կինը։ Նախքան կնոջ մահը Աբովյան փողոցում հոգեկան անհավասարակշիռ կացության մեջ Չարենցը ատրճանակով կրակում և վիրավորում է Մարիաննա Այվազյան անունով մի գեղեցկուհու, որի հանդեպ նախապես ունեցել էր բուռն զգացմունքներ։ Բարեբախտաբար, Չարենցը վրիպում է և սոսկ թեթև քերծվածք պատճառում այդ աղջկան, որը կոմպոզիտոր Արտեմի Այվազյանի քույրն էր։

Կարդում ենք Տերյան

 Ձմռան գիշեր 

Կարդալով Մեծարենց

Մեծարենցը սիմվոլների միջոցով շատ պատկերավոր նկարագրել է մեր կյանքը,  երազանքներն ու նպատակները հավաքել է մի տեղ և դրանք անվանել նավակներ: Մենք բոլորս էլ սպասում ենք մեր կյանքի նավակներին, որոնք լի են երազանքներով, լավ մարդկանցով ու ամենակարևորը, սպասում ենք՝ հույս ունենալով, որ դրանց մեջ կլինի լավ ապագա: