Սեփական մազերը՝ վրձին

Դավիթ Մինասյանը հայ քանդակագործ Յուրի Մինասյանի որդին է: Նա ծնվել է 1974թ. Թբիլիսիում,  հոր որոշմամբ տեղափոխվել են Հայաստան: Դավիթը նույնպես ընտրել է հոր ճանապարհը: Այն հարցին, թե նա ուրիշ ճանապարհով չի ցանկացել գնալ,  պատասխանում է, որ  նման հարց չի առաջացել, այդպես ստացվել է, փոքր հասակում գնացել է նկարչության, 8-րդ դասարանից տեղափոխվել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարան, այնուհետև գեղարվեստի ինստիտուտ: Բացի քանդակագործությունից նա նաև սիրել է մաթեմատիկան, հատկապես երկրաչափությունը։ Նա ասում է, որ երկրաչափությունը իրենն էր, բայց ստացվեց այնպես, որ  շարունակեց իր ճանապարհը քանդակագործությամբ: Եղել է ժամանակ, երբ Դավիթի ծնողները դեմ են եղել, որ նա զբաղվի նկարչությամբ, քանի որ շատ էր տարվում դրանով: Անգամ վրձինները թաքցրել են նրանից, և նա իր սեփական մազերով պատրաստել է վրձին: Նա հպարտ  և ուրախ է, որ գնացել է իր հոր հետքերով: Դավիթին դասավանդել է հենց իր հայրը՝ Յուրի Մինասյանը: Ասում է՝ և՛ դժվար է եղել նրա ուսանուղը լինել, և՛ հեշտ, բայց հայրիկին երբեք խաբել չի կարողացել: 1995թ-ից մասնկացել է ցուցահանդեսների, արժանացել մի շարք մրցանակների, պատվոգրերի: Դավիթը 1996 թվականից աշխատում է Երևանի Համազգային թատրոնում՝ որպես գլխավոր նկարիչ: Այդ տարիներին նա սկսեց զբաղվել նաև բեմանկարչությամբ: Հարցին, թե իրեն որն է ավելի հոգեհարազատ՝ բեմանկարչությունը, թե քանդակագործությունը, նա պատասխանում է, որ տարբերությունն այն է, որ բեմանկարչություն անելիս հաճույք է ստանում ընթացքից, իսկ քանդակելիս հաճույք է ստանում արդյունքից, կամ էլ չի ստանում: Ժողովրդի կողմից ամենասիրված քանդակներն են՝ «Տղամարդիկ», «Ամրագրիր քո ապագան»: Սրանք գտնվում են Երևանում, բայց նա նաև ունի քանդակներ, որոնք գտնվում են Երևանից դուրս՝ Հայաստանի տարբեր վայրերում՝ Սոս Սարգսյանի արձանը՝ Ստեփանավանում, Լեոնիդ Ենգիբարյանի արձանը Ծաղկաձորում և այլն: 2007 և 2011թվականներին որպես «Տարվա լավագույն բեմանկարիչ» արժանացել է «Արտավազդ» մրցանակի: Դավիթը ամուսնացած է և ունի երկու երեխա: Նա ցանկություն ունի, որ իր երեխաները ծանոթանան քանդակի, նկարչության աշխարհին, բայց չի ուզում, որ  ստիպելով իր երեխաները շարունակեն իր գործը: Կան թատրոններ և ռեժիսորներ, որոնց հետ Դավիթը կցանկանար աշխատել, բայց նրանց անունը հարցազրույցների ժամանակ չի նշում։