Լուցկիներով աղջիկը: Հանս Քրիստիան Անդերսեն
Համառոտ պատմեք ստեղծագործությունը:
Ամանօրյա գեղեցիկ երեկո էր, տարվա մեջ վերջին օրը: Նոր Տարվա նախօրեն: Երեկոն շատ ցուրտ էր, ձյուն էր գալիս: Այս ցրտին դրսում թափառում էր մի փոքրիկ աղջիկ, ով կորցրել էր իր կոշիկները ճանապարհին, քանի որ կոշիկները շատ մեծ էին: Իր գրպանում ուներ լուցկիների տուփ: Ամբողջ օրը ոչ մի լուցկի չէր վաճառել: Աղջկա ոտքերը կարմրել ու կապտել էին ցրտից: Աղջիկը տան ելուստի ետևում անկյուն գտավ և նստեց և կծկվեց` ոտքերը մարմնի տակ սեղմելով: Աղջիկը քաղծած էր, մրսում էր, կոշիկներ չուներ և վախենում էր անգամ տուն գնա,լ քանի որ գիտեր, որ հայրը կծեծի իրեն, որովհետև նա ոչ մի լուցկի չի վաճառել: Նրան փոքր լուցկու կրակը ինչպես կտաքացներ, միայն թե նա իր մեջ քաջություն հավաքեր և վառեր այդ լուցկին:
Tuesday, December 20, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Շրջանավարտի ֆոտոցուցահանդեսի հրավեր․ Եվա Բերբերյան
Վայրը՝ Մայր դպրոցի փոքր դահլիճ, օրը՝ ապրիլի 28, ժամը 13։00 Իմ անհատական ֆոտոցուցահանդեսը Ղեկավար՝ Անի Սարգսյան «Ցտեսություն-ցնծություն» նա...
-
Ծովը մթնում էր, հեռվում նաև մայրեր մտնում արեգակը:Երկնքում անցնում էինք բազմագույն ամպերը: Ես վայելում է այդ երեկոն: Նավակ վարձեցի, որ զբոս...
-
Եղանակը ցրտում է: Օրը շուտ է քուն մտնում: Արևն էլ հաճախ չի երևում ու էլ նախկին սիրով իր լույսն ու ջերմությունը չի տալիս մեզ: Օրերն արդեն մ...
-
Հայոց լեզու քերականություն Դասընկերներով անակնկալ մի որոշում կայացրինք՝ արշավ կազմակերպել դեպի Մայմեխի կատարը և ամրացնել հայոց եռագույնը...
No comments:
Post a Comment